MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Davacı vekili müvekkilinin bir takım işçilik alacaklarğının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 2013/21690 Esas ve 2014/33339 Karar sayılı ilamı ile davacının talep etmiş olduğu kıdem ve ihbar tazminatının belirsiz alacak davası ile istenemeyeceği ve bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin hukuku yarar yokluğu nedeni ile reddi gerekirken kabulüne karar verilmesinin bozmayı gerektirdiği gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 14.04.2015 tarihli kararı ile bozma kararına karşı direnilme kararı verilmiştir.
Direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2015/22-2642 Esas ve 2018/1902 Karar sayılı, 12.12.2018 tarihli kararı ile mahkemenin direnme kararının yerinde olduğu kabul edilerek esasa yönelik diğer itirazların değerlendirilmesi için dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2015/22-2642 Esas ve 2018/1902 Karar sayılı, 12.12.2018 tarihli kararı ile dava dosyasının Dairemize gönderilmesi üzerine Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapoır dinlenildikten sonra dosya incelendi , gereği konuşulup düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 13.03.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.