MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Yozgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 02.05.2019 gün ve 2018/459 E. - 2019/244 K. sayılı kararı bozan Daire"nin 17.02.2020 gün ve 2019/4523 E. - 2020/1590 K. sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirket yetkililerinin istenildiği an geri ödeneceği ve yüksek oranlı faiz verileceği garantisiyle müvekkilinden 5.000 DM tahsil edildiğini ve bu paraya karşılık olarak müvekkiline Hisse Senedi Talep Formu verildiğini, bu formda şirket unvanının yer almadığını, bu belgedeki imzanın ne sıfatla atıldığının, şirketin temsil edildiğine dair bir bilginin bulunmadığını, anılan belge karşılığında müvekkilinin şirket ortağı olarak kabul edilemeyeceğini, şirket defterlerinin usule uygun tutulmadığını, gerçeğe aykırı ve fiktif kayıtlar içerdiğini, TTK"nın 336. maddesi uyarınca davalı ..."ın da sorumlu olduğunu ileri sürerek, müvekkili ile davalı şirket arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi kurulmadığının tespitini, 5.000 DM (2.556,46 Euro) karşılığı 4.547,17 TL"nin ticari faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüyle taraflar arasında geçerli bir ortaklık ilişkisi kurulmadığının ve kurulan yatırım ilişkisinin hükümsüzlüğünün tespitine, 4.547,17 TL’nin davalılardan tahsiline dair verilen kararın davalılar vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce davalılar vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine şimdilik gerek görülmeyerek re’sen bozulmuştur.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken 113,30 TL karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca, takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalılardan alınarak Hazine’ye gelir kaydedilmesine, 24.11.2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
Dairemizin 17.02.2020 tarih ve 2019/4523 Esas, 2020/1590 Karar sayılı ilamına ekli karşıoy yazısında belirtilen ve halen geçerli ve haklı bulduğum nedenlere atıfla, davacı yan vekilinin karar düzeltme isteminin kabulüyle Dairemizin bozma kararının kaldırılması gerektiğini düşündüğümden, Dairemiz çoğunluğunun karar düzeltme isteminin reddine ilişkin kararına katılamıyorum.