Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Trabzon 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.11.2018 tarih
ve 2018/226 - 2018/382 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 62, 53, 58/9, 63.
maddesi uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına
ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Ceza süresi yönünden yasal şartları oluşmadığından; sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK"nın 299. maddesi uyarınca REDDİNE,
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-)Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığının 2018/2639 Esas numaralı iddianamesi ile 5237 sayılı TCK"nın 314/1. maddesi uyarınca silahlı terör örgütü kurma veya yönetme suçundan cezalandırılması istemi ile kamu davası açılan sanık hakkında yapılan yargılama sonucu eyleminin TCK’nın 314/2. maddesinde yazılı suçu oluşturduğundan bahisle verilen mahkumiyet kararına yönelik Cumhuriyet savcısı tarafından, sanığın eyleminin TCK"nın 314/1. maddesinde yazılı suçu oluşturduğundan bahisle istinaf kanun yoluna başvurulmakla, dosya önüne gelen Bölge Adliye Mahkemesinin öncelikle duruşma açıp Cumhuriyet savcısının yapmış olduğu istinaf başvurusunun sanığın aleyhine olduğunu, sanık aleyhinde hüküm tesis edilmesine yasal bir engel bulunmadığını, bu minvalde İlk Derece Mahkemesince tayin olunan cezanın sanık yönünden kazanılmış hak oluşturmayacağını dikkate alarak ayrıca, dosya kapsamına göre Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK"nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde, suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, suç konusunun önem ve değeri, meydana gelen tehlike ile sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik de göz önünde bulundurarak makul bir cezaya hükmetmesi gerekirken, İlk Derece Mahkemesi kararını istinaf eden Cumhuriyet savcısının talebinin sanık aleyhine olmadığı, dolayısıyla İlk Derece Mahkemesi kararında tayin olunan cezanın sanık yönünden kazanılmış hak oluşturduğu yönündeki yasal ve yerinde olmayan kabul ve gerekçe ile yazılı şekilde eksik ceza tayin edilmesi,
2-)Uygulamaya göre de; sanık hakkında tayin olunan sonuç hapis cezasının "6 yıl 10 ay 15 gün" yerine yazılı şekilde "5 yıl 22 ay 15 gün" olarak hatalı belirlenmesi,
Kanuna aykırı, sanık, sanık müdafii ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5271 sayılı CMK’nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, verilen ceza miktarı ile tutuklulukta geçirilen süre ve mevcut delil durumu dikkate alınarak tahliye taleplerinin reddi ile sanığın tutukluluk halinin devamına, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.