MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen muarazanın giderilmesi davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin dava dışı....’ya ait taşınmazda bulunan fabrikayı 15.11.2011 tarihli sözleşme ile kiraladığını, sonrasında ise önceki işletmecinin borcu nedeniyle kesilmiş olan elektriğin bağlanması amacıyla abonelik tesisi için davalı dağıtım şirketine başvurduğunu, ancak davalı dağıtım şirketinin önceki işletmecinin borcunu gerekçe göstererek abonelik tesisinden kaçındığını ileri sürerek; yaratılan muarazanın giderilmesini ve abonelik sözleşmesinin tesisine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; davacı tarafın devrini talep ettiği yerde bulunan aboneliğin dava dışı ..... adına kayıtlı olduğunu ve abonenin 24.474,40 TL tutarında tüketim borcunun bulunduğunu, davacının ise dava dışı aboneye ait fabrikada işçi olarak çalışmakta iken oluşan bu tüketim borcundan kurtulmak için abone devri yoluna başvurulduğunu savunarak; davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece; davacı tarafça sunulan belgelerden yapılan kira sözleşmesinin muvazaalı olduğuna dair sonuç çıkarılmasının hukuken mümkün olmadığı, kaldı ki abone sözleşmesi kimin adına düzenlenmiş ise tüketim bedelinden sözleşmenin tarafı olan abonenin sorumlu bulunduğu, bu nedenle enerji dağıtım tekelini elinde bulunduran davalı kurumun sözleşme yapma zorunluluğu bulunduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık; elektrik aboneliği tesisinde oluşan muarazanın giderilmesi istemine ilişkindir.
Kural olarak; abone sözleşmesi kimin adına düzenlenmiş ise, tüketim bedelinden o kişi, eş söyleyişle sözleşmenin tarafı olan abone sorumludur. Dolayısı ile elektrik dağıtım şirketleri, önceki abonenin borcunu yeni aboneden talep edemeyeceği gibi yeni aboneliğin
tesisi için de bu borcun ödenilmesini isteyemez. Ancak, davalı dağıtım şirketi vekili cevap dilekçesinde; davacının, önceki abone olan dava dışı .. de işçi olarak çalıştığını ve mevcut tüketim borcu nedeniyle muvazaalı olarak işyerini devir aldığını ileri sürmüştür. Mahkemece, davalı tarafın bu iddiaları üzerinde durulup bildirdiği delilleri usulünce toplanıp değerlendirilmeden eksik inceleme ile uyuşmazlığın esası hakkında hüküm tesis edilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Bundan ayrı, işyeri devrinin muvazaalı olmadığı düşünülse dahi davacı; önceki abone olan ..... nin işletmekte olduğu fabrika ile birlikte bu şirkete ait isim ve marka hakkını da kiraladığından, işyerinin devrinde uygulama alanı bulan 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanununun 202.(818 Sayılı Borçlar Kanununun 179.) maddesinin de karar yerinde tartışılıp değerlendirilmemesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.