Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/13990 Esas 2022/8857 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazası nedeniyle maddi tazminat davası üzerine Uyuşmazlık Hakem Heyetince yapılan yargılama sonucunda; başvurunun kabulüne dair verilen karara davalı vekili tarafından yapılan itiraz incelemesinde; İtiraz Hakem Heyetince davalı tarafın itirazının kısmen kaulüne dair verilen kararın süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü

K A R A R

Davacı vekili; 01/11/2019 tarihinde davalı ... şirketi nezdinde ... poliçesi ile sigortalı olan araç ile dava dışı ikinci bir aracın kavşakta çarpışmasına bağlı gerçekleşen trafik kazasında müvekkilinin yaralandığını ve malul kaldığını iddia ederek, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 5.710,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah ile talebini toplamda 109.463,02 TL'ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince, davanın kabulü ile 90.941,64 TL sürekli iş göremezlik tazminatı, 14.489,25 TL geçici iş göremezlik tazminatı, 1.522,13 TL geçici bakıcı gideri tazminatı olmak üzere toplamda 106.953,02 TL'nin 13/07/2020 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı ... şirketinden tahsiline, 1.260,00 TL adli tıp ücreti talebinin reddine, 750,00 TL ulaşım giderinin davalıdan tahsiline 500,00 TL ulaşım gideri talebinin reddine karar verilmiş; Uyuşmazlık Hakem Heyeti kararına karşı davalı vekilince itiraz edilmesi üzerine itirazın kısmen kabulüne karar verilmiş; İtiraz Hakem Heyeti kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dava, trafik kazası nedeni ile cismani zarara dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir.
Dosya içerisinde yer alan bilgi ve belgelerin incelenmesinde davacının Türk Silahlı Kuvvetleri personeli olduğu ve işe giderken kaza geçirdiği anlaşılmaktadır. Bu hali ile davacıya Türk Silahlı Kuvvetleri tarafından rücuya tabi herhangi bir ödeme yapılıp yapılmadığının araştırılması gerekmektedir.
2-) Hatır taşımaları bir menfaat karşılığı olmadığı cihetle, bu gibi taşımalarda 818 sayılı BK’nın 43.(6098 sayılı TBK’nin 51.) maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay İçtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır. Hakim tazminattan mutlaka indirim yapmak zorunda değilse de, bunun dahi gerekçesini kararında tartışması ve nedenlerini göstermesi gerekir. Somut olayda; davacı, temyiz eden davalıya sigortalı araçta yolcu konumundadır. Davalı vekili cevap dilekçesinde olayda hatır taşıması olduğunu savunmuş, İtiraz Hakem Heyetince, başvuru sahibinin hatır için taşındığına ilişkin hiçbir bilgi belgeye rastlanmadığı, hatır taşımasının kanıtlanamadığı gerekçesiyle davalının itirazının reddine karar verilmiştir.
Soruşturma aşamasındaki ifadelerden davacının ve dava dışı araç sürücüsünün arkadaş oldukları ve olay günü işe giderken kazanın meydana geldiği anlaşılmaktadır. Dosya içeriğinden, somut olayda davacının davalı sigortalı araçta hatır için taşındığının kabulü gerekir. Aksi hususta ispat edilmiş değildir.
Bu durumda, İtiraz Hakem Heyetince karar verilirken, somut olayda hatır taşıması bulunduğu kabul edilerek tazminattan Dairemizin yerleşik uygulaması uyarınca %20 oranında hatır taşıması indirimi yapılması gerekirken yazılı olduğu şekilde ve hatalı gerekçe ile karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-)Bozma nedenine göre davalının sair temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) ve (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, (3) numaralı bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 15/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.