Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, reddine ilişkin olarak verilen karar davacı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar Dairece, el atmanın önlenmesi istemi bakımından harç yatırılmadığından bahisle bozulmuş, mahkemece bozma kararına uyulmak suretiyle dava konusu yerin 1289 tarih ve 23 sıra numaralı tapu kaydı kapsamında kalmadığı, milli park sınırları içerisinde kaldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden dava konusu 1289 tarih ve 23 sıra numaralı tapu malikinin A... K... olduğu, taşınmazın sınırları mezarlık, ırmak, öz ve cebel olup miktarının 4 dönüm olduğu ancak alınan bilirkişi raporlarında belirtilen sınırlar içerisindeki alanın 22 dönüm civarında bulunduğu A... K...."nın 1321 yılından ölümü ile mirasının A... B... ve M... C..."e kaldığı, A... B..."ın da 25.7.1982 tarihinde ölümü üzerine geriye davacı ile dava dışı Mustafa"nın mirasçı olarak kaldıkları, Manavgat Asliye Hukuk Mahkemesinin 1982/391 E., 1984/103 K., sayılı dosyasında A... B... mirasçılarının dava dışı A... Ö..."e karşı el atmanın önlenmesi davası açtıkları, yargılama sonunda davacıların tapusunun davalının kullandığı yeri kapsamadığından bahisle davanın reddine karar verildiği, kararın derecattan geçerek 18.12.1985 tarihinde kesinleştiği, Manavgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1984/7 E:, 2008/269 K., sayılı dosyasında B... Köyü tüzel kişiliğinin A... K... mirasçılarına karşı 1289 tarih ve 23 sıra numaralı kayıtta belirtilen yerin mera olduğundan bahisle elatmanın önlenmesi davası açtığı, davanın reddedilerek kesinleştiği ancak mahkeme gerekçesinde, mahkemenin 1974/471 E., 1981/683 K., sayılı dosyasında davalıların Orman İdaresine karşı el atmanın önlenmesi davası açtıkları, bu dava sırasında alınan bilirkişi raporu ekindeki krokide C harfi ile gösterilen 4.000 m²"lik kısmın davalıların dayandığı 1289 tarih 23 sıra nolu tapu kaydı kapsamında kaldığı ve bu yere Orman İdaresinin müdahalesinin önlenmesine karar verildiği fakat davalıların tapu kapsamından fazla bir alanı kullandıklarının belirtildiği, Manavgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2002/160 E., 2003/357 K., sayılı dosyasında davacının, aynı yere ilişkin elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası açtığı, yapılan yargılama sonucunda T... yönünden davanın reddedildiği, M... bakımından ise elatmanın önlenmesi davası kabul edilerek davacının payına vaki elatmanın önlenmesine karar verildiği, kararın temyiz edilmeksizin 01.12.2003 tarihinde kesinleştiği, 14.01.2013 tarihli teknik bilirkişi raporunda dava konusu yerin Köprülü Kanyon Milli Parkı sınırları içerisinde kaldığının belirtildiği, davacının, kardeşi M..."nın dava konusu yeri rıza ve muvafakatı olmaksızın davalıya kiraya verdiğini ileri sürerek eldeki davayı açtığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda her ne kadar mahkemece dava konusu taşınmazın Milli Parak sınırları içerisinde kaldığından bahisle dava reddedilmiş ise de davanın niteliği ve tarafların sıfatına göre davanın reddine karar verilmiş olması isabetsizdir. Çünkü mahkeme taraflar arasındaki uyuşmazlığı çözmekle yükümlü olup taşınmazın milli park sınırları kapsamında kaldığı yönünde herhangi bir iddia ve savunma bulunmamaktadır.
Öte yandan, davacının Manavgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2002/160 E., 2003/357 K., sayılı dosyası ile davalıya taşınmazı kiraya verdiği iddia edilen M... aleyhine açtığı davanın kabul ile sonuçlandığı, tapu kaydına istinaden paya vaki el atmanın önlenmesine karar verildiği ve kararın kesinleştiği sabittir.
Davalı M..."e kiraya veren M... tarafından daha önce mahkemece kabul edilip kesinleşen maddi olgunun aksini ispatlayan yeni bir maddi olgunun ileri sürülmediği ve M..."in taşınmazın asli zilyeti olduğu ileri sürülen M... "nın kiracısı olarak onun adına zilyet olduğu anlaşılmaktadır. Açıklanan bu duruma göre Manavgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2002/160 E., 2003/357 K., sayılı dosyasında mahkemenin davacı lehine ve davalı Mustafa aleyhine verdiği kesinleşen kararın bu dosyada davalı Muhammet"i de bağlayacağı açıktır.
Hal böyle olunca Manavgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2002/160 E., 2003/357 K., sayılı dosyasındaki durumun değerlendirilmesi ve tarafların gösterdikleri deliller de toplanarak hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir. Davacı tarafın temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 30.09.2013 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
