Davacı ... ile davalı ... arasındaki muarazanın önlenmesi ve tespit davasına dair Viranşehir Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 11.05.2016 günlü ve 2014/962 Esas – 2016/481 Karar sayılı hükmün onanması hakkında 13. Hukuk Dairesince verilen 25.06.2019 günlü ve 2016/22985 Esas – 2019/7703 Karar sayılı ilama karşı davalı tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, şirket bünyesinde faaliyet gösteren Özel ... Tıp Merkezi ile Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı arasında Özel Sağlık Hizmeti Sunucularından Sağlık Hizmeti Alım Sözleşmesi akdedildiğini, bu sözleşme kapsamında Sosyal Güvenlik Kurumuna mensup vatandaşlara sağlık hizmeti sunulduğunu, Sosyal Güvenlik kurumuna kesilen 01/02/2014 ile 28/02/2014 tarihleri arasındaki Şubat 2014 dönemini kapsayan faturada sağlık hizmetleri için 117.106,12-TL olan fatura tutarından %59,3247 oranında kesinti yapılarak 69.472,81-TL’nin ilk hak edişten kesileceğinin kurum web sayfası üzerinden duyurulduğunu, kesinti gerekçesi olarak sunulan hizmetin acil sağlık hizmeti olmadığının belirtildiğini, vakıaların tamamının acil olduğunu savunarak 69.472,81-TL"lik kesintinin haksız yere uygulandığının tespiti ile muarazanın giderilmesine kararı verilmesini talep etmiştir.
Davalı, yapılan kesinti işleminin taraflar arasında imzalanan sözleşme ve mevzuat uyarınca haklı olduğunu savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kabulüne, davalı kurum tarafından davacı şirketin 01/02/2014 ile 28/02/2014 tarihleri arasındaki Şubat 2014 dönemini kapsayan faturanın acil sağlık hizmetleri bölümünün 69.472,81-TL kesintinin haksız yere uygulandığının tespitine, taraflar arasındaki muarazanın bu şekilde halline, karar verilmiş ve davalının temyizi üzerine Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 25.06.2019 günlü ve 2016/22985 Esas – 2019/7703 Karar sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verilmesi üzerine, bu sefer davalı karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
1-Düzeltilmesi istenilen Yargıtay ilamında benimsenen mahkeme kararındaki gerekçelere göre, HUMK"nın 440 ıncı maddesindeki yazılı hallerden hiç birisine uymayan davalı tarafın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair karar düzeltme isteminin reddi gerekir.
2-Davalı aleyhine yargılama gideri olarak hükmedilen harca yönelik incelemeye gelince;Davalı ... Başkanlığı"nın, 492 sayılı Harçlar Kanunu ve 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu"nun 36. maddesi hükmüne göre harçtan muaf olması nedeniyle davacı tarafından karşılanan harç giderinin de davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün, HUMK"nun 438/7 maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
Bu itibarla da verilen kararın zuhulen onandığı, yeniden yapılan inceleme sonucunda anlaşıldığından, davalı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile, Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 25.06.2019 günlü ve 2016/22985 Esas – 2019/7703 Karar sayılı onama ilamının kaldırılmasına ve belirtilen gerekçeyle hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın sair karar düzeltme isteminin reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın karar düzeltme isteminin kabulü ile Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 25.06.2019 günlü ve 2016/22985 Esas – 2019/7703 Karar sayılı onama ilamının kaldırılmasına, hüküm fıkrasının (4) nolu bendinin hükümden çıkartılarak yerine “Davacı tarafından 154,60-TL tebligat ve posta gideri, 900,00-TL bilirkişi gideri olmak üzere toplam 1.054,60-TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya iadesine” ifadesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 21.05.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.