...
Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından 28.03.2014 tarihli dilekçe ile özetle; "...Bekletici mesele yapılan Asliye ...yazılı belge ile ispatlanması gerekirken davalının beyanlarına göre ücret sözleşmesinde tahrifat olup olmadığının tespiti için ...gönderilmesi şeklinde ara karar verilmesi nedeniyle hâkimin tarafsızlığından şüphe duyulduğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim ....28144)"in, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin REDDİNE ve ret talebinde bulunan davacının HMK"nun 42/4. ve Kabahatler Kanununun 7. maddesi hükmü birlikte gözönüne alınarak 616 TL. disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Hâkimin reddi için ileri sürülen sebepler işin esası yönünden temyiz sebebi olup, HMK’nın 36. maddesinde sayılan sebeplerden değildir. Açıklanan nedenlerle reddi hâkim isteminin reddi yolunda kurulan merci kararında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; reddi hâkim isteminin esastan reddedilmesi ve ret talebinde bulunan tarafın kötüniyetli olması halinde verilecek disiplin para cezasının alt ve üst hadleri HMK"nun 42/4. maddesi uyarınca 500 ilâ 5.000 TL olarak belirtilmiştir. HMK"nun 446/1. maddesinde disiplin para cezaları, yargılamanın düzenli bir biçimde işleyişini sağlamak ve kamu düzenini korumak amacıyla verilen, verildiği anda kesin olan ve derhâl infazı gereken para cezası olarak tanımlanmış iken, 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 17. maddesinde idarî para cezasının, kanunda alt ve üst sınırı gösterilmek suretiyle de belirlenebileceği ve miktarı belirlenirken işlenen kabahatin haksızlık içeriği ile failin kusuru ve ekonomik durumu birlikte gözönünde bulundurulacağı düzenlenmiş, aynı Kanunun 2. maddesinde ise kabahat deyiminden; kanunun, karşılığında idarî yaptırım uygulanmasını öngördüğü haksızlığın anlaşılması gerektiği düzenlenmiştir. Somut olayda, verilen disiplin para cezası, uğranılan bir haksızlık nedeniyle 5623 sayılı Kanununun 1. maddesinde belirtilen toplum düzenini, genel ahlâkı, genel sağlığı, çevreyi ve ekonomik düzeni korumak amacıyla değil, yargılamanın düzenli işlemesini sağlamak ve kamu düzenini korumak amacıyla verilmiştir. Hal böyle olunca, HMK"nun 42/4. maddesi uyarınca verilen disiplin para cezalarına ilişkin 5326 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı gibi, 6100 sayılı HMK"da ve 5326 sayılı Kabahatler Kanununda disiplin para cezalarının yeniden

-2-
2014/6121-7368

değerleme oranında arttırılacağına ilişkin bir hükmünde bulunmadığı anlaşıldığından, davacıya verilen disiplin para cezasının 5623 sayılı Kanunun 17/7. maddesi uyarınca yeniden değerleme oranında arttırılması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 2 numaralı bendinin hüküm fıkrasından tamamen çıkartılarak yerine “Reddi hâkim isteminin esastan reddedilmesi ve talepte bulunanın kötüniyetli olması nedeniyle HMK"nun 42/4. maddesi uyarınca davacı ..."ın 500 TL. disiplin para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 09/09/2014 günü oy birliği ile karar verildi.