MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen temyiz itirazların reddine, ancak;
1) Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek olan hükmün, açıklanmasına karar verilen yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas ve 2017/247 Karar sayılı kararı uyarınca sanık hakkında düzenlenen iddianamede sevk maddeleri arasında 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesi gösterilmediği halde, sanığa ek savunma hakkı verilmeden hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
3) Sanığın 18.02.2010 tarihli geçici adli raporunda psikolojik rahatsızlığı olduğunu beyan etmesi ve Hava Kuvvetleri Komutanlığı Askeri Savcılığınca yürütülen soruşturma aşamasında GATA Haydarpaşa Hastanesince tanzim olunan 02.07.2010 tarihli psikiyatri raporunda "anksiyete bozukluğu" teşhisi konulması karşısında, sanığın Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kuruluna veya tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesine ya da üniversite hastanelerinin ilgili bölümlerine sevki ile suç tarihi itibarıyla işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılamasını engelleyen ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğini önemli derecede azaltan 5237 sayılı TCK"nin 32. maddesi kapsamında herhangi bir akıl hastalığı bulunup bulunmadığına ilişkin sağlık kurulu raporunun aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4) Mağdura ait 20.05.2010 tarihli Genel Kurmay Başkanlığı Kayseri Asker Hastanesince tanzim olunan ve mahkemece hükme esas alındığı anlaşılan adli raporda "Nazal fraktür mevcut" bulunduğunun belirtilmiş olması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/1 hükmü uyarınca tespit olunan cezada, mağdurda meydana gelen kemik kırığının hayati fonksiyonlara etki derecesi hususunda rapor aldırılarak, sonucuna göre kırığın derecesi ile orantılı olarak 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesince artırım yapılması gerektiği gözetilmeyerek eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
5) Mağdur hakkında Genel Kurmay Başkanlığı Kayseri Asker Hastanesinde görevli KBB hastalıkları uzmanı tarafından düzenlenen 20.05.2010 tarihli rapor içeriğinde "burunda şekil bozukluğu C şeklinde deviasyon" bulunduğu ancak mağdurun yaralanmasının yüzde sabit ize neden olmadığını belirtildiği, rapor içeriğinin yetersiz nitelikte olup Adli Tıp kriterlerine uygun olmadığı ve ayrıca raporun uzman plastik cerrah veya adli tıp uzmanı tarafından düzenlenmediği anlaşılmakla; mağdurun tüm tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarıyla birlikte en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne sevkiyle, mağdurun yaralanmasının yüzde sabit ize ya da yüzün sürekli değişikliğine neden olup olmadığı hususunda ayrıntılı raporu aldırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, yetersiz nitelikteki rapor hükme esas alınarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
6) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla, BOZULMASINA, 05.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.