İstanbul Ceza Kararları - ta kullanılan bıçağın müsaderesine karar verilirken uygulama maddesi olan "TCK"nin 54" maddesi yerine "TCK"nin 58" maddesinin gösterilmesi - - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10615 Esas 2019/4561 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10615
Karar No: 2019/4561
Karar Tarihi: 05.03.2019

ta kullanılan bıçağın müsaderesine karar verilirken uygulama maddesi olan "TCK"nin 54" maddesi yerine "TCK"nin 58" maddesinin gösterilmesi - - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10615 Esas 2019/4561 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçundan kamu dava açıldığını ancak hüküm verilmediğini belirtiyor ve zaman aşımı süresinde bu suçtan hüküm kurulabileceğine karar veriyor. Mahkeme, sanık müdafiinin talebi dikkate alınmadığından ve haksız tahrik indiriminin eksik hesaplandığından bahsediyor. Ayrıca suçta kullanılan bıçağın müsaderesine ilişkin uygulama maddesi yanlış yazılmış ve hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasının kanuni sonucu olduğuna vurgu yaparak Anayasa Mahkemesi kararına atıfta bulunuyor. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozuluyor ve sanığın kazanılmış hakkı saklı tutularak yeniden yargılama yapılması kararlaştırılıyor. Kanun maddeleri olarak; TCK'nin 62., 29., 54., 58. ve 53/1. maddeleri belirtiliyor.

3. Ceza Dairesi 2018/10615 E. , 2019/4561 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz dışı katılan sanık ... hakkında 13.07.2010 tarili iddianame ile sanık ..."e karşı kasten yaralama suçundan kamu dava açılmış olmasına rağmen hüküm verilmemiş ise de zaman aşımı içerisinde bu suçtan hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık müdafiinin 04.09.2015 tarihli duruşmada lehe hükümlerin uygulanmasına dair talebi karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
2) İddia, savunma, tanık beyanları, tüm dosya kapsamına ve mahkemenin kabulüne göre; ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari seviyede (1/4) oranında haksız tahrik indirimi uygulanması gerekirken, yazılı şekilde (1/3) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
3) Suçta kullanılan bıçağın müsaderesine karar verilirken uygulama maddesi olan "TCK"nin 54." maddesi yerine "TCK"nin 58." maddesinin gösterilmesi,
4) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesi uygulanmamış ise de, hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasının kanuni sonucu olup, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı da dikkate alınarak uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla, BOZULMASINA, 05.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.