Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Boynuyoğun Köyü 192 ada 1 parsel sayılı 4168,00 m² yüzölçümündeki taşınmaz, davalılar adına arsa vasfıyla tapuda kayıtlıdır.
Davacı Orman Yönetimi, taşınmazın 1684,30 m²"lik bölümünün kesinleşmiş orman sınırı içinde kaldığı iddiası ile taşınmazın bu kısmının tapu kaydının iptali ile orman vasfıyla Hazine adına tescili, müdahalenin önlenmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece davanın kabulüne, çekişmeli taşınmazın harita mühendisi bilirkişi 22.11.2012 tarihli kroki ve raporunda (A) harfiyle gösterilen 1.684,30 m²"lik bölümün orman sayılan yerlerden ve kesinleşmiş orman sınırı içerisinde kaldığından tapu kaydının iptali ile orman vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline, davalıların vaki müdahalesinin önlenmesine karar verilmiş; hüküm, davalı ve davalı Hazine tarafından temyiz edilmiş, ancak Hazine vekili 20.05.2014 havale tarihli dilekçe ile temyiz isteminden vazgeçmiştir.
Dava, kesinleşen orman sınırı içinde kalan tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 29.07.2002 tarihinde ilân edilerek 30.01.2003 tarihinde kesinleşen orman kadastrosu ve 2/B madde uygulaması vardır.
1) Davalı Hazine, 20.05.2014 havale tarihli dilekçesi ile Müdürlüğü emriyle temyiz talebinden vazgeçtiği anlaşıldığından, temyiz dilekçesinin vazgeçme nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
2) Davalı tapu iptali ve tescil kararına yönelik temyiz itirazı yönünden:
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada çekişmeli taşınmazın (A) harfiyle gösterilen 1.684,30 m2"lik kısmının orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
3) Davalı , elatmanın önlenmesi kararına yönelik temyiz itirazına gelince:
Türk Medenî Kanunun 683. maddesi uyarınca mülkiyet hakkı bulunan malik hukuk düzeninin sınırları içerisinde o şey üzerinde yararlanma, kullanma ve tasarrufta bulunma yetkisine sahiptir. Yine, aynı hüküm uyarınca, haksız bir elatma varsa, anılan hüküm, malike, her türlü haksız elatmanın önlenmesini isteme yetkisi de tanımıştır. Somut olayda, davanın açıldığı tarihte dava konusu taşınmaz davalılar adına tapuda kayıtlıdır. Davalılar, dava tarihinden önce taşınmaz üzerinde tapu kaydına dayanarak tasarruf ettiğinden, davalıların dava konusu taşınmaza haksız bir elatmasından söz edilemez. Bu itibarla, Orman Yönetiminin

elatmanın önlenmesine ilişkin talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulü yolunda hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırı olup, elatmanın önlenmesine ilişkin hükmün bu nedenle bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: 1) Yukarıda bir numaralı bentde gösterilen nedenler ile; davalı Hazinenin temyiz dilekçesinin REDDİNE,
2) İki numaralı bentde gösterilen nedenler ile; davalı yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile taşınmazın (A) harfiyle gösterilen 1.684,30 m²"lik bölümünün tapu kaydının iptali yönünde kurulan usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
3) Üç numaralı bentde gösterilen nedenler ile; davalı elatmanın önlenmesi kararına yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile elatmanın önlenmesine ilişkin hükmün BOZULMASINA 15/09/2014 günü oy birliği ile karar verildi.