İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/18646 Esas 2014/6635 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18646
Karar No: 2014/6635
Karar Tarihi: 20.02.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/18646 Esas 2014/6635 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Denizli 4. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada özel güvenlik görevlisi olan sanığın hasta ziyaret saati dışında görüşmeye gelen iki kişinin geçişine izin vermemesi üzerine saldırıya uğraması sonucu saldırganlardan birini yaralaması sebebiyle, yerel mahkeme sanığı yaralama suçundan suçlu bulmuştur. Ancak Yargıtay 3. Ceza Dairesi, sanığın yaptığı yaralama eyleminin hem görevi gereği, hem de haksız saldırıyı defetmek amacıyla yapıldığı gerekçesiyle suçlu bulunamayacağına karar vererek yerel mahkemenin kararını bozmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddei, 5237 sayılı TCK'nın 25. maddesidir.

3. Ceza Dairesi 2013/18646 E. , 2014/6635 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2011/250943
MAHKEMESİ : Denizli 4. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/05/2010
NUMARASI : 2009/1017 (E) ve 2010/439 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın kendisi hakkındaki mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede,
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Sanığın özel güvenlik görevlisi olarak görev yaptığı hastaneye, hasta ziyaret saati dışında görüşmeye gelen Halil ve Gökhan"ın, kendilerine geçiş izni vermeyen sanığa saldırarak yaralamaları esnasında, sanığın hem görevi gereği, hemde haksız saldırıyı defetmek amacıyla Gökhan"a karşı yaptığı yaralama eyleminin 5237 sayılı TCK"nin 25. maddesi göz önünde bulundurularak yaralama suçundan sorumlu tutulamayacağı değerlendirilmeden, atılı suçtan sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 20/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.