MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıkların müştekiye ait çamaşır makinasını bina içindeki kömürlükten alarak araçlarına yükledikten sonra sanık Zafer"in olay yerinde tanık Necdet tarafından yakalandığı, sanık Cüneyt"in çamaşır makinası ile kaçtıktan sonra kolluk görevlilerince telefon ile aranıp yeri tespit edilmesi ile yakalandığının anlaşılmasına göre eylemin tamamlanmış olduğu gözetilmeden, sanıkların cezalarından teşebbüs hükümlerine göre indirim yapılması ile konut dokunulmazlığını ihlal etme suçu yönünden 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddelerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;

1- 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanıkların aynı Kanun"un 53/1-c. maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
2- Sanık Zafer hakkında Niğde Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2008/309 E. 2010/4 K. sayılı ilamıyla 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu nedeni ile hükmedilen 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası yerine yazılı şekilde suç tarihinde kesinleşmeyen hükmün tekerrüre esas alınması,
3-Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
../...

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıklar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde öngörülen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye; diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına; sanık Zafer hakkında tekerrüre ilişkin hüküm fıkrası çıkarılarak yerine “Sanığın adli sicil kaydına konu Niğde Ağır Ceza Mahkemesi 2008/309 E. 2010/4 K. sayılı ilamıyla 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu nedeni ile hükmedilen 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası ilişkin ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi gereğince sanığa hükmolunan cezaların mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezaların infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" yazılmasına; hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine “Sebebiyet verdikleri yargılama giderinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.