MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f, son, 43, 52, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında hükmolunan ceza miktarına nazaran, sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede
Katılanın işyerinde satış sorumlusu olarak çalışan ve ofis işlerine bakan sanığın, kendisine verilen sözlü yetkiyle katılan şirketin banka işlerini de yürütürken, katılanın bilgisi dışında ve katılan adına değişik zamanlarda ilgili bankadan toplam 793.988 TL parasını çekip uhdesinde tutmak suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda,
Sanıkla katılan arasında bir hizmet ilişkisinin bulunduğu, buna göre sanığa yazılı bir sözleşmeyle verilen bir yetki bulunmasa da, katılan şirketin, sanığa para yatırıp çekme hususunda özel bir yetki verdiği, somut olayda, sanığın bu yetkiyi kötüye kullanarak değişik zamanlarda çektiği parayı uhdesinde tuttuğu iddia edilmekle ve katılana ait paranın bankadan izinsiz çekilmesinde bankanın herhangi bir maddi varlığının kullanılmadığı dikkate alınarak ve bir hizmet ilişkisini kötüye kullanan sanığın bu şekildeki eyleminin TCK’nın 155/2. maddesi kapsamında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşmek suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçundan hüküm kurularak fazla ceza tayini,
Kabule göre de; 5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (i) ve (k), (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği ve buna göre, haksız menfaat miktarının 793.988 TL, haksız menfaatin iki katının 1.587.976 TL olduğu dikkate alınarak temel cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde belirlenip sanığın 476392 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve aynı Kanun"un 52. maddesi gereğince günlüğü 20.00 TL den hesap edilmek suretiyle netice olarak 1,429.176 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, önce temel cezanın uygulama maddesine göre eksik olarak belirlenmesi, daha sonra, verilecek cezanın haksız menfaatin iki katından az olamayacağı gerekçesiyle, adli para cezasının doğrudan haksız menfaatin iki katı olarak belirlenmesi ve indirimin de bu miktar üzerinden yapılması suretiyle ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 22/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.