MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davacı vekili tarafından istenilmiş ise de, temyize konu edilen kararda dava değeri, duruşma sınırının altında olduğundan, duruşma isteğinin miktar yönünden reddiyle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz isteğinin incelemesinin evrak üzerinde yapılmasına karar verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı ile aralarında kira sözleşmesi bulunduğunu, davalının peşin ödenmiş olmasına rağmen 2013 yılı kira alacaklarına ilişkin takip başlattığını, ödeme emrine ilişkin tebligatın usulsüz olarak davacı şirket çalışanına yapılarak takibin kesinleştirildiğini, bunun üzerine İcra Hukuk Mahkemesinden tahliye kararı alındığını ve bu kararın da yine usulsüz tebligatlarla kesinleştiğini, hem icra dosyasında hem de İcra Hukuk Mahkemesi"ne ait dosyada davacı şirket çalışanına tebligat yapılmak suretiyle mağdur edildiğini , davalı şirket yetkilisi, tebligatı alan şirket çalışanı ve tebligatı yapan posta memuru hakkında ceza davası açıldığını belirterek işyerine girebilmesi yönünde ihtiyati tedbire ve kiracılık sıfatının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.Mahkemece,taraflar arasında tahliyeye ilişkin kesinleşmiş bir hüküm bulunduğu ve bu hükümle kiracılık ilişkisinin sona erdiği, bunun üzerine bir taleple kiracılığın tespitini istemenin hukuki dayanağı bulunmadığı, Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 2011/16301 Esas 2012/356 Karar sayılı ilamında “kesinleşmiş tahliye kararı varken kiracılığın tespitinin istenemeyeceği”nin hüküm altına alındığı belirtilerek davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.Dava, esasen İİK"nun 72. maddesi gereğince icra takibinden sonra açılmış menfi tespit istemine ilişkindir.Davacı kiracı, aleyhine başlatılan icra takibinin kesinleştiğini bunun üzerine İcra Mahkemesi tarafından tahliye kararı verildiğini ve kararın da kesinleştirilerek tahliyenin sağlandığını ancak ödeme emri ve tahliye davasına ilişkin tebligatların usulsüz tebliğ edildiğini ayrıca takibe konu alacağın da peşin olarak ödenmiş olduğundan, borçlu bulunmadığını belirterek işbu davayı açmıştır. Davacının davayı açmakta hukuki yararı bulunmakta olup Mahkemece yapılacak iş; davanın esasını inceleyerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir iken olaya uygun düşmeyen Yargıtay 13. Hukuk Dairesi"nin ilamına dayanılarak yazılı gerekçe ile karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ :Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.