Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/115 Esas 2022/10541 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Müşteki ... vekilinin sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında katılan polis memurlarına yönelik görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik, ...’nın doğrudan zarar görmediği ve temyiz hakkı bulunmadığından, CMUK’un 317. maddesi uyarınca ... vekilinin temyiz isteminin REDDİNE,
2-Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçu bakımından, hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir
Ancak;
Sanık hakkında TCK’nun 58. maddesi uygulanırken, sanığın adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas alınabilecek mahkumiyetleri içinde sadece en ağırı olan İstanbul Anadolu 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/735 Esas ve 2010/733 Karar sayılı kararının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeksizin, aynı zamanda İstanbul 24. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/1192 Esas ve 2014/156 Karar sayılı kararını da tekerrüre esas almak suretiyle, yasaya aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, TCK’nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımdan ‘İstanbul 24. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/1192 Esas ve 2014/156 Karar tekerrüre esas alınması’ şeklindeki ibarenin çıkarılması ile diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3- Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik müşteki ... vekilinin ve sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan ve 5271 sayılı CMK'nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyiz hakkı bulunduğu belirlenen müşteki İçişleri Bakanlığının, duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmediği, yapılan iade işlemi üzerine müşteki ... vekilinin 20/11/2020 tarihli dilekçesi ile hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, müşteki kurumun 5271 sayılı CMK'nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Suçtan zarar gören kurumun duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK’nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında TCK’nun 58. maddesi uygulanırken, sanığın adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas alınabilecek mahkumiyetleri içinde sadece en ağırı olan İstanbul Anadolu 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/735 Esas ve 2010/733 Karar sayılı kararının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeksizin, aynı zamanda İstanbul 24. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/1192 Esas ve 2014/156 Karar sayılı kararını da tekerrüre esas almak suretiyle, yasaya aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müşteki ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.