4. Hukuk Dairesi 2016/16133 E. , 2019/1034 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 29/04/2013 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 28/04/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalılardan ...’ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalılardan ...’ın diğer temyiz itirazlarına gelince,
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılardan ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı kurum vekili; davalıların, ... 4. Komando Tugay Komutanlığında askerlik görevini yaptıklarını; 01/06/2003 tarihinde sivil bir grup ile aralarında yaşanan tartışma üzerine davalıların, birliklerinden izinsiz olarak iki adet piyade tüfeğini alarak havaya ateş açtıklarını, bu esnada işyeri zarar gören dava dışı ... tarafından müvekkili kurum aleyhine tazminat davası açıldığını, ... İdare Mahkemesi’nin 2007/1718 esas 2011/2979 sayılı kararı ile müvekkili kurum aleyhine maddi tazminata hükmedildiğini ve 13/09/2012 tarihinde ödeme yapıldığını belirterek davalıların kusuru nedeniyle uğranılan zararın rücuen tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar; davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece; davalıların kusurları nedeniyle davacı kurum tarafından dava dışı ...’a tazminat ödendiği gerekçesiyle davanın kabulü ile hükmedilen meblağın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davalıların ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/149 esas 2008/240 sayılı kararı ile korku, kaygı ve panik yaratacak şekilde silahla ateş etme suçundan mahkumiyetlerine karar verilmiş ancak, Yargıtay incelemesi aşamasında zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilmiş ve davalılar hakkında ayrı ayrı kusur tespiti yapılmamış ise de olayın oluş şekli, eylemin kasta dayalı oluşu dikkate alındığında eşit kusurlu olduklarının kabulü gerekmiştir.
Eldeki dava, rücuen tazminat istemine ilişkin olup, tazminatın kendi payına düşeninden fazlasını ödeyen kişi, bu fazla ödemesi için diğer müteselsil sorumlulara karşı rücu hakkına sahip ve zarar görenin haklarına halef olur. Tazminatın aynı zarardan sorumlu
müteselsil borçlular arasında paylaştırılmasında, bütün durum ve koşullar, özellikle onlardan her birine yüklenebilecek kusurun ağırlığı ve yarattıkları tehlikenin yoğunluğu göz önünde tutulur. Diğer bir deyişle; olay nedeniyle dava dışı ...’a, mahkemece hükmedilen maddi tazminat miktarını ödeyen davacı idare, kusuru oranında sorumlulara rücu edebilir.
Şu durumda eşit kusurlu olan davalıların mahkemece takdir edilen zararın tamamından müteselsilen sorumlu tutulmaları doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de; anılan yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı HUMK’nun 438. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle, hüküm fıkrasının 1, 2, 3 numaralı bentlerinde yer alan "...müştereken ve müteselsilen alınarak..." sözcük dizisinin çıkartılarak yerine "…eşit oranda tahsil edilerek..." ifadelerinin yazılmasına, davalılardan ...’ın diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.