14. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 06/10/2015 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 04/11/2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, İİK"nun 121. maddesi uyarınca alınan yetki belgesine dayalı olarak alacaklı tarafından açılan ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, haczedilen payın cebri icra yoluyla doğrudan satışı istenebileceğinden hukuki yarar yokluğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili ve bir kısım davalılar vekili temyiz etmiştir.
1)Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davacı vekili ve bir kısım davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2)Davacı vekili ve bir kısım davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Tarafların, davanın görülmesi ve sonuçlandırılması için ödedikleri paraların tümüne yargılama giderleri denir. Keşif giderleri, tanık ve bilirkişiye ödenen ücret ve giderler, yargılama sırasında yapılan diğer tüm giderler, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekalet ücreti yargılama giderleri kapsamındadır (HMK m 323).
Kural olarak yargılama giderleri davada haksız çıkan yani aleyhine hüküm verilen tarafa yükletilir (HMK m 326). Yargılama giderlerine mahkemece resen hükmedilir. Yargılama gideri tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümü hüküm altında gösterilir ( HMK m. 332 / 1, 2 ).
Somut olayda; davacı vekili aldığı yetkiyle İİK"nun 121. maddesine dayanarak 349 ada 11 parsel sayılı taşınmaz hakkında ortaklığın giderilmesi davası açmıştır.
Mahkemece, 5403 sayılı Kanunun 8. maddesinde 30.04.2014 tarih, 6537 sayılı Kanunun 4. maddesiyle yapılan ve 15.05.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklikle "Tarım arazileri Bakanlıkça belirlenen büyüklüklerin altında ifraz edilemez, hisselendirilemez, Hazine taşınmazlarının satış işlemleri hariç olmak üzere pay ve paydaş adedi arttırılamaz." düzenlemesi yapıldığından artık asgari tarımsal arazi büyüklüklerinin altındaki arazilerde paydaş dışındaki 3. şahıslara satış ve devri mümkün hale geldiği gerekçesiyle alacaklı davacının haczedilen payı doğrudan icra yoluyla satışını sağlayabileceği belirtilerek hukuki yarar yokluğundan davanın reddine karar verilmiştir.
5403 sayılı Kanunun 8. maddesinde 30.04.2014 tarih, 6537 sayılı Kanunun 4. maddesiyle yapılan ve 15.05.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişikliklikten sonra paydaş dışındaki 3. şahıslara dava konusu taşınmazların satışı mümkün hale gelmiştir. Dava 26/02/2015 tarihinde, kanun değişikliği yürürlüğe girdikten sonra açıldığından davacı alacaklının ortaklığın satış suretiyle giderilmesini talep etme hakkı bulunmamaktadır. Mahkemece kendisini vekille temsil ettiren davalılar lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken bu hususta hüküm kurulmamış olması doğru değil ise de bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK"nun 438/7 maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekili ve bir kısım davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bent uyarınca davacı vekili ve bir kısım davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hüküm sonucuna 4. madde olarak "Davalılar kendilerini vekille temsil ettirdiklerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca belirlenen 1.500,00TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine" cümlesinin eklenmesi suretiyle düzeltilmesine, hükmün DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 30.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.