MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında .... bulunan 102 ada 469 parsel sayılı 6200 m² yüzölçümlü tarla vasıflı taşınmaz, Hazine adına tesbit edilmiştir.
Davacılar 102 ada 405 parsel sayılı 10.000 m² yüzölçümlü taşınmazın kendilerine babaları olan Süleyman Yapıcı"dan intikal ettiğini, davacılar murisinin bu parseli yaklaşık onyedi dönüm olarak harici satış senedi ile İbrahim Işık isimli şahıstan satın aldığını, ancak, kadastroda adlarına tesbit gören 102 ada 405 parsel sayılı taşınmazın kalan kısmının miktar fazlası 102 ada 469 parsel numarası ile Hazine adına tescil edildiğini ileri sürerek, 102 ada 469 sayılı parselin tapu kaydının iptaline ve payları oranında adlarına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davacıların 102 ada 405 ve 469 sayılı parselleri zeminde bütünsel olarak kullandıkları bir kısmını sürerek buğday - çavdar ektikleri, bir kısmını etrafını çevirerek otlakiye - hayvan kapatma yeri olarak kullandıkları, davacıların ekonomik amacına uygun olarak asıl ve eklemeli zilyetlik sürelerinin 60-70 yıla ulaştığı, böylece davacılar yararına dava konusu parsel yönünden 3402 sayılı Kanunun 14. maddesindeki kazanma koşulları oluştuğu, ayrıca, davacıların kadastro esnasında sunmuş olduğu, emlak beyannamesinin miktar fazlasına dayanak olarak kabul edilmesi halinde hiç emlak beyannamesi vermeyen bireyler yararına eşitsizlik oluşacağından emlak beyannamesinin miktar fazlası dayanağı belge olarak kabul edilmesinin mümkün olmadığının bahisle davanın kabulü ile 102 ada 469 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydının iptaline ve mezkur taşınmazın 3 pay kabul olunarak; 1/3 oranındaki payının Hüseyin kızı ..., 1/3 oranındaki payının .... 1/3 oranındaki payının ....... adlarına kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekilince temyiz edilmiştir.
Dava konusu yerde 1992 yılında orman kadastrosu ve 2/B madde uygulaması yapılmış ve kesinleşmiş olup, davalı parsel orman tahdidi dışında bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve zilyetlikle kazanılacak yerlerden olduğu, zilyetlikle kazanma koşullarının da oluştuğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 13/02/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.