MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 16/12/2013 gününde verilen dilekçe ile evlilik birliği devam ederken üçüncü kişi ile birlikte olma iddiasına dayalı manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 28/04/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, evlilik birliği devam ederken üçüncü kişiyle birlikte olma iddiasına dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalının müvekkilinin eşi ile evli olduğunu bilmesine rağmen ilişki yaşamaya başladığını, davalının eylemi sebebiyle müvekkilinin eşi ile arasının bozulduğunu belirterek müvekkilinin kişilik değerlerinin ihlal edilmesi sebebiyle manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesi ile; davacının manevi tazminat talebinin reddedilmesine karşın mahkemece davalı yararına nisbi vekalet ücretine hükmedilmiş olduğu anlaşılmaktadır.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 10. maddesinde manevi tazminat talepleri bakımından “Bu davaların tamamının reddi durumunda avukatlık ücreti, Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre hükmolunur. ” denilmektedir.
Mahkemece, davanın reddine karar verildiği dikkate alınarak yukarıda açıklanan düzenlemeye aykırı olarak davalı lehine nisbi vekalet ücreti takdiri usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekir ise de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan HMUK"un 438. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 4. bendinde yazılı olan “5.850,00 TL” sayılarının çıkarılarak yerine “1.800,00 TL” sayılarının yazılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddiyle, kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.