MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

2000 yılında yapılan kadastro sırasında .., 1394 parsel sayılı 4098,72 m² yüzölçümündeki taşınmaz, 6831 sayılı Kanunun 2/B madde uygulaması ile Hazine adına orman rejimi dışına çıkarıldığı ve taşınmazın ....’ın zilyetliğinde olduğu kütüğün beyanlar hanesine yazılarak tarla niteliği ile Hazine adına tesbit edilmiştir.
Davacı Orman Yönetiminin 1394 parsel sayılı taşınmazın kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kaldığı iddiası ile Hazine aleyhine açtığı dava, Fethiye Kadastro Mahkemesinin 23.02.2001 gün ve 2000/183 - 2001/67 sayılı kararı ile kısmen kabul edilerek 1394 parselin (B) harfi ile işaretlenen 2.942,32 m2 yüzölçümlü bölümünün orman niteliği ile Hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş, hükmün taraflarca temyizi üzerine Yargıtay 20. Hukuk Dairesince onanarak 01.12.2002 tarihinde kesinleşmiştir.
Davacı Orman Yönetimi,... Mahkemesinin 23.2.2001 gün ve 2000/183 - 2001/67 sayılı kararında raporları hükme dayanak yapılan bilirkişilerin kasten gerçeğe aykırı beyanda bulundukları tahdit haritasının, orman kadastro çalışma tutanağı, paftasındaki koordinat ve rasat ölçü değerleri ile çeliştiği halde bilirkişilerin yanlış tahdit haritasını esas alarak rapor düzenledikleri, bilirkişiler hakkında suç duyurusunda bulundukları, ancak; ... 19.03.2008 gün ve 2007/6592 - 2008/762 sayılı kararı ile 5 yıllık dava açma zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesi ile takipsizlik kararı verildiği, bu sebeplerle; Fethiye Kadastro Mahkemesinin 23.02.2001 gün ve 2000/183 - 2001/67 sayılı kararının yargılamanın iadesi yoluyla kaldırılarak 1394 parselin orman niteliği ile Hazine adına tapuya tescili istemiyle temyize konu davayı açmıştır.
Mahkemece; bilirkişiler hakkında ... kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği, bilirkişilerin kasten gerçeğe aykırı beyanda bulunduklarının mahkeme hükmü ile sabit olmadığı gerekçesi ile yargılamanın yenilenmesi isteminin reddine karar verilmiş; davacı Orman Yönetimi vekilinin hükmü temyizi üzerine, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 27.01.2010 tarih ve 2009/9425 – 2010/760 sayılı kararı ile hüküm bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; “.... tarafından 19.3.2008 gün ve 2007/6592-2008/762 sayılı kararı ile orman bilirkişi Ali Kemal Aydın ve fen bilirkişi ....hakkında dava zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesi ile T.C.K.’nun 102. maddesi gereğince kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği anlaşılmaktadır.
H.U.M.K.’nun yargılamanın yenilenmesini düzenleyen 445. maddesinin 5. bendinde “Ehlihibrenin kasten hilafı hakikat ihbaratta bulunduğunun hükmen tahakkuk etmesi” durumunda yargılamanın yenilenmesini talep edilebileceği belirtilmiş, aynı maddenin 10. bendinin ikinci fıkrasında ise “Birinci fıkranın 4, 5 ve 6. bentlerindeki hallerde yargılamanın iadesinin istenebilmesi, bu sebeplerin kesinleşmiş bir ceza mahkûmiyet kararı ile belirlenmiş olması şartına bağlıdır. Delil yokluğundan başka bir sebeple ceza kovuşturmasına başlanamamış
- 2 -
2014/517 - 1959


veya karar verilememiş ise, ceza mahkemesi kararı aranmaz. Bu takdirde yargılamanın iadesi sebeplerinin varlığının, yargılamanın iadesi davasında öncelikle ispat edilmesi gerekir.” denilmektedir.
Fethiye Kadastro Mahkemesinin 23.02.2001 gün ve 2000/183 - 2001/67 sayılı dosyasında bilgisine başvurulan bilirkişi Orman Yüksek Mühendisi....zırlık soruşturmasına başlanıldığı, ancak; T.C.K.’nun 102. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle takibata yer olmadığı kararının verildiği tartışmasızdır. Zamanaşımı nedeniyle takipsizlik kararı verilmesi, ilgili sanık hakkında kamu davasının açılmayacağının göstergesi olmayacağı gibi beraat anlamına da gelmez. H.U.M.K.’nun 445. maddesinin 10. bendinin son fıkrası gereğince zamanaşımı nedeniyle takipsizlik kararı verildiği için ceza mahkemesi kararı aranmayarak, yargılamanın yenilenmesi sebeplerinin varlığının, yargılamanın iadesi davasında öncelikle ispat edilmesi gerekir. Bu nedenle; mahkemece davanın esasına girilerek esas hakkında olumlu veya olumsuz karar verilmesi” gereğine değinilmiştir.
Mahkemece, bozma kararına uyulduktan sonra davanın kabulüne ve Eldirek Köyü, 1394 parsel sayılı taşınmaz hakkında verilen Fethiye Kadastro Mahkemesinin 23.02.2001 tarih ve 2000/183 Esas - 2001/67 Karar sayılı ilâmındaki “krokide (A) harfi ile gösterilen 1156,40 m² miktarlı kısma ilişkin davanın reddi ile bu kısmın 1394 parsel numarası ile Hazine adına tesciline” hükmünün iptali ile 1394 parsel sayılı taşınmazın 1156,40 m² yüzölçümü ve orman vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, mülga 1086 sayılı H.U.M.K.’nun 445/5 maddesi, (6100 sayılı H.M.K’nun 375/f maddesi) uyarınca açılan yargılamanın yenilenmesi istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 24.10.1948 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu, daha sonra 27.11.1978 tarihinde ilânı yapılıp kesinleşen aplikasyon ve 1744 sayılı Kanunun 2. madde uygulaması ile 18.10.1990 tarihinde ilânı yapılıp kesinleşen 3302 sayılı Kanunun 2/B madde uygulaması vardır.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak hüküm kurulmuş olduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 17/02/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.