MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, ücret alacağı, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işveren nezdinde işçi olarak kesintisiz çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız feshedildiğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğinin işverence ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını işçi, bunun ücretinin ödendiğini ise işveren ispat etmek durumundadır.
Somut olayda davacının talebi, tanık beyanları ile işin niteliği ve tüm dosya kapsamına göre davacının haftanın dört günü 08:00-17:00 saatleri arasında ve haftanın iki günü 08:00-20:00 saatleri arasında çalıştığının kabulü gerekmektedir. Buna göre davacının haftalık fazla çalışma süresi sekiz saat olup hesaplamaların buna göre yapılması gerekmektedir. Bu esasa aykırı şekilde fazla çalışma ücretinin belirlenmesi hatalıdır.
3-Diğer taraftan davacının brüt çıplak ücretinin 1.049,08 TL olduğu görülmektedir. Bilirkişice davacıya yapılan ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti ödemesi dikkate alınarak davacının giydirilmiş ücreti belirlenmiş ise de ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti giydirilmiş ücrete eklenebilecek bir ödeme değildir. Bu sebeple hesaplamaların davacının bordrodaki yukarıda belirtilen ücreti üzerinden yapılması gerekirken bunun yapılmaması isabetsizdir.
4-Nihayet davacı işten çıkış tarihini 01.06.2013 olarak belirlemiş ve iki ay iki gün ücret alacağı talebinde bulunmuştur. Mahkemece taleple bağlılık kuralına riayet edilmeksizin ileri bir tarihin fesih tarihi olarak kabul edilmesi ve buna bağlı olarak başta ücret alacağı olmak üzere davacının istemleri ile ilgili talep aşılarak karar verilmesi de yerinde olmamıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.