MAHKEMESİ : Antalya Kadastro Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2013
NUMARASI : 2010/1456 - 2013/68

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı N.. E.. ve davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı 22.09.2010 havale tarihli dava dilekçesi ile, ... İlçesi, T.. Köyünde kâin 1806 parsel sayında adına kayıtlı taşınmazının, yine adına tescilli olan 8.. parselden ifrazen oluştuğu, bu işlemin 78.. ilâ 78.. nolu OTS noktalarının esas alınması ile oluştuğu, 3402 sayılı Kanuna 5831 sayılı Kanunun 8. maddesi ile eklenen Ek madde 4 uyarınca, Hazine adına orman sınırı dışına çıkarılan yerlerde fiili kullanım durumunu belirlemek için yapılan güncelleme kadastro çalışması sırasında sınır ve yüzölçüme ilişkin fennî hata yönüyle yapılan düzeltme işleminde 78.. ilâ 78.. nolu OTS noktalarının ve bu noktalara temas eden taşınmazların sınırlarının düzeltmeye tâbi tutulduğu, ancak, 1806 parselin düzeltmeye tâbi tutulmadığı iddiasıyla yapılan düzeltme işleminin iptali ile 18.. parselin de sınır ve yüzölçümünün düzeltilmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, davanın kabulüne, orman sınır noktaları kadastro müdürlüğünce değiştirildiğinden bundan etkilenen 18.. parselin “3667 ada 1 ve 2 parsel” buna göre sınırlarının yeniden değerlendirilmesine karar verilmiş, hüküm davacı gerçek kişi ve davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 3402 sayılı Kanuna 5831 sayılı Kanunun 8. maddesi ile eklenen Ek 4. maddesi gereğince yapılan güncelleme kadastro çalışması sonucu yapılan fenni hataların düzeltilmesine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu 1945 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu ile 1980 yılında yapılıp 02.04.1981 tarihinde ilân edilen aplikasyon ve 1744 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Kanunun 2. madde uygulaması, 1985 yılında yapılıp, 23.05.1986 tarihinde ilân edilen aplikasyon ve 2896 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Kanunun 2/B madde uygulaması vardır.
Mahkemece, dava konusu 78.. ilâ 78.. nolu orman sınır noktalarına ilişkin olarak, uyuşmazlığın çözümünde hukuk dışında, özel veya teknik bilgiyi gerektirdiği gerekçesiyle bilirkişinin oy ve görüşünün alınması yoluna gidildiğine halde, uyuşmazlık konusu hakkında bizzat duyu organları yardımıyla bulunduğu yerde inceleme yaparak bilgi sahibi olmak amacıyla keşif yapılmadığı, dosya üzerinden inceleme yapan bilirkişinin, çekişmeli taşınmazı duyu organları aracılığıyla algılamadan, eylemli durumunu ve çevresini incelemeden, yalnızca büro incelemesine bağlı olarak düzenlenen raporun hükme esas alınması doğru değildir. Bu nedenle, kesinleşmiş orman tahdit tutanakları ve haritası getirtildikten sonra Orman ve Su İşleri Bakanlığı ve bağlı birimlerinde görev yapmayan bu konuda uzman orman yüksek mühendisleri arasından seçilecek bir orman mühendisi ve bir harita mühendisi veya olmadığı takdirde bir tapu fen memurundan oluşacak bilirkişi kurulu aracılığıyla yapılacak inceleme ve keşifte, Ek - 4. madde gereğince yapılan orman sınır düzeltme çalışmasının kesinleşmiş orman tahdit tutanak ve haritalarına uygun olarak yapılıp yapılmadığı araştırılmalı, kesinleşmiş orman kadastrosu, varsa aplikasyon ve 2/B madde haritaları, Ek - 4. madde gereğince düzeltilen orman sınırı ile tapulama paftası ölçekleri denkleştirilip birbiri üzerine aplike edilerek değişik açı ve uzaklıklarda olan, en az 7 ya da 8 orman tahdit sınır (OTS) noktası görülecek biçimde dava konusu taşınmazın ve komşu taşınmazların orman kadastrosu ve aplikasyon hattına göre konumu, orman kadastro haritasındaki sınır noktaları ile varsa aplikasyon haritasındaki sınır noktaları, Ek 4 çalışmasında düzeltilen orman sınır noktaları ile kadastro paftası üzerinde ayrı renkli kalemlerle çizilmek suretiyle bilirkişilerden denetime elverişle krokili rapor alınmalı, bundan sonra toplanan delillerin tümü birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmelidir.
Açıklanan hususlar gözetilmeksizin, eksik inceleme ve yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı biçimde hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırıdır.
Kabule göre de; 3402 sayılı Kanuna göre, dava konusu uyuşmazlık hakkında infaza elverişle şekilde karar verilmesi gerekirken, hüküm yerinde infazı mümkün olmayacak şekilde orman sınır noktalarının yeniden değerlendirilmesine karar verilmesi de doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı N.. E.. ve davalı Hazinenin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 18/02/2014 günü oy birliği ile karar verildi.