Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/32796 Esas 2022/9731 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 123/1 ve 151/1. maddeleri uyarınca Kişilerin huzur ve sükununu bozma ve mala zarar verme suçlarından hükümler kurulduğu, her ne kadar sanığın Kişilerin huzur ve sükununu bozma eylemi uzlaşma kapsamında olduğundan bahisle soruşturma aşamasında uzlaşma teklifi yapılmış ise de, bu tarihte sanığın üzerine atılı mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında olmaması nedeniyle soruşturma aşamasında yapılan uzlaşma teklifinin geçersiz olduğu, hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metninden çıkarılmakla TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak kişilerin huzur ve sükununu bozma ve mala zarar verme suçlarından uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Adli sicil kaydına göre suç tarihinden önce kasıtlı suçtan 3 aydan fazla hapis cezasına mahkumiyeti bulunan sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının aynı Kanun’un 51/1-a maddesi uyarınca ertelenemeyeceğinin gözetilmemesi,
3) Kabule göre de; Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/4. maddesi uyarınca birinci fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası CMUK 326/son maddesinin gözetilmesine, 18.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.