Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ..."in 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair ... İcra Ceza Mahkemesinin 11/05/2017 tarihli ve 2017/220 esas, 2017/456 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/11/2018 tarihli ve 2018/263 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 19/02/2019 gün ve 94660652-105-51-16611-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/02/2019 gün ve KYB.2019-19148 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 05/01/2017 tarihli taahhütnamede, "05/01/2017 tarihine kadar işleyen faiz olarak 1.820,00 Türk lirası" belirtilmiş ise de, taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz konusunda herhangi bir açıklamaya yer verilmediği nazara alındığında, işleyen ve işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında ayrı ayrı gösterilmemesi nedeniyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
05.01.2017 tarihli taahhüt tutanağı incelendiğinde, vekaletnamesinde davadan feragat yetkisi bulunan şikayetçi vekilinin borçlunun taahhüt ettiği tarihe kadar işleyecek faizden feragat ettiği, bu nedenle işlemiş veya işleyecek faiz konusunda bir belirsizlik bulunmadığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 03/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.