MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında dava konusu ...., Çal mevkiinde kain 102 ada 2 parsel sayılı taşınmaz 21.802,76 m2, 3 parsel sayılı taşınmaz 20949,36 m2, 4 parsel sayılı taşınmaz 19.300,17 m2, 5 parsel sayılı taşınmaz 4503.10 m2, 6 parsel sayılı taşınmaz 8287,49 m2 ve 7 parsel sayılı taşınmaz 9280,42 m2 yüzölçümlü ve tarla nitelikleriyle davalı Hazine adına tesbit ve tescil edilmiştir.
Davacı Orman Yönetimi dava dilekçesinde özetle; davalı adına kayıtlı 102 ada 2, 3, 4, 5, 6 ve 7 parsel nolu taşınmazların orman sayılan yerlerden olduğunu ve orman tahdit hattı içinde kaldığını iddia ederek, dava konusu taşınmazın tapusunun iptali ile orman vasfıyla Hazine adına kayıt ve tesciline karar verilmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, dava konusu taşınmazların 6831 sayılı Kanunun 1. maddesi kapsamında orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıdığından bahisle davanın kabulü ile, Bulduklu Köyü 102 ada 2, 3, 4, 5, 6 ve 7 parsel sayılı taşınmazların davalı adına olan tapu kayıtlarının iptali ile, orman vasfıyla ... adına tapuya kayıt ve tesciline, müdahelenin men"i talebinin reddine karar verilmiş, hüküm Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava elatmanın önlenmesi, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Bulduklu Köyünde 6831 sayılı Kanun gereği orman kadastrosu ve 2/B uygulama çalışması yapılmış ve 24.07.2007 tarihinde ilân edilerek kesinleşmiştir. Dava konusu parseller kesinleşmiş orman tahdit hattı içinde bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman kadastro haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazların orman tahdit hattı içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 20/02/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.