Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ..."ın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair ... 4. İcra Ceza Mahkemesinin 19/12/2017 tarihli ve 2017/1622 esas, 2017/1619 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 18/04/2018 gün ve 94660652-105-38-1412-2019 - Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/02/2019 gün ve KYB.2019/18090 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 08/09/2017 tarihli taahhütnamede işlemiş faiz olarak 772,8 Türk lirası belirtilmiş ise de, bu faizin hangi dönemleri kapsadığı, bahse konu faizin takip öncesi faiz ve icra takibinin kesinleştiği tarihten taahhüt tarihine kadar işlemiş faiz olup olmadığı konusunda herhangi bir açıklık olmadığı ve bu nedenlerle taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraati yerine, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
08/09/2017 tarihli taahhüt tutanağında, icra takip öncesi işlemiş faizin 292,50 TL olarak gösterildiği, işlemiş faiz olarak gösterilen 772,80 TL’nin takip tarihi olan 24.08.2017 tarihi ile taahhüt tarihi olan 08/09/2017 tarihleri arasında işlemiş faiz olduğu, taksit süresinde işleyecek faiz olarak gösterilen 35.262,34 TL’nin de taahhüt tarihi olan 08/09/2017 tarihinden ödeme tarihi olan 09.09.2019 tarihine kadar işleyecek faiz olduğunun anlaşılması karşısında, işlemiş veya işleyecek faiz konusunda bir belirsizlik bulunmadığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 03/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.