MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde 23.08.2007 tarihinden 31.03.2015 tarihine kadar çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı neden gösterilmeksizin feshedildiğini beyanla kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, müvekkili ile davacı arasında bir iş sözleşmesi olmadığını, idarenin ihale makamı konumunda olup asıl işveren sıfatının bulunmadığını, bu nedenle kendisine husumet yöneltilemeyeceğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir
Temyiz:
Kararı davalı süresinde temyiz etmiştir.
Gerekçe:
4857 sayılı İş Kanunu"nun 2/6 maddesi uyarınca, bir işverenden, iş yerinde yürüttüğü mal veya hizmet üretimine ilişkin yardımcı işlerinde veya asıl işin bir bölümünde işletmenin ve işin gereği ile teknolojik sebeplerle uzmanlık gerektiren işlerde iş alan ve bu iş için görevlendirdiği işçilerini sadece bu işyerinde aldığı işte çalıştıran diğer işveren ile iş aldığı işveren arasında kurulan ilişkiye asıl işveren-alt işveren ilişkisi denir. Bu ilişkide asıl işveren, alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak bu Kanundan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerinden alt işveren ile birlikte sorumludur.
Somut olayda davacı işçi, davalı asıl işveren işyerinde, garson olarak 23.08.2007-31.03.2015 tarihleri arasında çalıştığını ileri sürmüş, davalı asıl işveren Bakanlık ise davacının çalıştığı yemek işlerine ilişkin olarak ihale yoluyla hizmet alımına ilk olarak 2008 yılı Nisan ayında başlandığını, bu nedenle davacının 23.08.2007-01.04.2008 tarihleri arası davalı işyerinde çalışmadığını savunmuştur. Mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda davacının 23.08.2007-31.03.2015 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı kabul edilerek dava konusu alacaklar hüküm altına alınmıştır.
Davacının Kurum kayıtlarına göre, davalı Bakanlık işyerinde çalıştığını iddia ettiği 23.08.2007-01.04.2008 tarihleri arası yaklaşık sekiz aylık dönemde çalıştığı bildirilen şirketlerle davalı İdare arasında herhangi bir hizmet alım sözleşmesi bulunmadığı anlaşılmış olup tüm bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde davacının 23.08.2007-01.04.2008 tarihleri arası çalıştığı dava dışı işverenlerle davalı asıl işveren ... arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi olduğu konusunda herhangi bir kanıt bulunmadığı ve söz konusu dönemde davalı işyerinde çalıştığını ispatlayamadığı bu nedenle davacının anılan döneme ilişkin taleplerinin reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.06.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.