MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

Yerel mahkeme kararının davalı vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 22.12.2014 gün ve 2013/ 7890 Esas, 2014/ 39140 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, iş sözleşmesinin çalışırken düzenlediği ve asgari ücret ödenmiş olmakla fazla çalışmanın ücret içinde ödendiğinin kabul edilmeyeceği gerekçesi ile bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin, “Davacının hizmet sözleşmesinde günlük 3 saatlik fazla çalışmanın günlük maktu ücrete dahil olduğu hususunun mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda değerlendirilmemesi ve Karayolları Trafik Yönetmeliğine göre günde 9 saatten fazla araç kullanmanın yasal olarak mümkün olmadığı, aksinin ancak yazılı takograflarla kanıtlanması gerektiği gözetilmeden soyut tanık beyanlarına dayalı hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir" gerekçesi ile verilen karara karşı yerel mahkemece asgari ücretin içerisinde fazla mesai ücretlerinin de olduğunu söylemek mümkün olmadığı ve iş ilişkisi devam ederken fazla çalışmayı ücrete dahil eden sözleşmenin geçerli olmadığı gerekçesiyle direnilmiş olup, direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 07/10/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.