Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/4036 Esas 2019/166 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4036
Karar No: 2019/166
Karar Tarihi: 08.01.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/4036 Esas 2019/166 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı işçi, davalı iş yerinde çeşitli görevlerde çalıştıktan sonra haklı nedene dayanarak iş akdini feshetmiş ve kıdem tazminatı ile işçilik alacaklarını talep etmiştir. Davalı işyeri ise iş akdinin devamsızlık nedeniyle feshedildiğini dava dilekçesinde istenen alacakların hangi dönemlere ait olduğunun belirtilmediğini iddia etmiştir. Mahkeme, delilleri ve bilirkişi raporu doğrultusunda davacının talebinin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Davalı vekili kararı temyiz etmiş ve Yargıtay 22. Hukuk Dairesi, kararı kanuni gerektirici sebeplere uygun bulmuştur. Somut olayda, davacı işçi feshin gerçekleştiği tarih kadar çalıştığını iddia etmiş ancak kıdem süresinin hesaplamasında hatalı bir tutar kullanılmıştır. Fesih tarihinin yanlış kabul edilmesi de eleştirilmiştir. Kanun maddeleri olarak, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 26. maddesi incelenmiştir.

NOT: Yukarıdaki özet, Yargıtay kararı içeriğine dayanarak oluşturulmuştur. Özetin tam ve doğru olduğu garanti edilemez.

22. Hukuk Dairesi 2016/4036 E. , 2019/166 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde çeşitli görevlerde 31.05.2008 tarihinden iş akdini haklı nedenle feshettiği 09.05.2013 tarihine kadar toplam 4 yıl 11 ay 22 gün çalıştığını belirterek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının iş akdinin devamsızlığı nedeniyle haklı nedenle 04.06.2013 tarihinde feshedildiğini, dava dilekçesinde istenen alacakların hangi dönemlere ait olduğunun belirtilmediğini, ücretinin banka hesabına ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Safahatı:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” düzenlemesini içermektedir.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde açıkça iş akdini haklı nedenle feshettiği 09.05.2013 tarihine kadar toplam 4 yıl 11 ay 22 gün çalıştığını belirttiği halde kıdem süresi 5 yıl 3 gün hesaplanarak buna göre kıdem tazminatı alacağı ile yıllık izin ücretinin fazla hesaplanması hatalıdır.
Ayrıca fesih tarihinin 09.05.2013 tarihi yerine 04.06.2013 tarihi olarak kabulü ile kıdem tazminatına işletilecek faiz başlangıç tarihinin 04.06.2013 tarihi olarak belirlenmesi hatalı ise de davacı temyizi olmadığından davalı yönünden aleyhe bozma yapılamayacağından eleştirilmekle yetinilmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 08.01.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.