Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 89/2-b-e, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık, müdafii ve mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ve müdafinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve müdafinin eksik incelemeye ve kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen cezada TCK"nın 89/2-b-e maddeleri gereğince artırım yapılmayacağının, gözetilmemesi,
2-TCK"nın 50/4. maddesine göre uzun sürelide olsa taksirle işlenen suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezalarının adli para cezasına çevrilebilmesi mümkün iken mahkemece, "Sanığa verilen ceza miktarı dikkate alınarak sanığa verilen cezanın seçenek yaptırıma çevrilmesine, ertelenmesine ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK"nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının dikkate alınmaması,
Kanuna aykırı olup, sanık, müdafii ve mahalli Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gözetilerek CMUK"un 321.maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.