İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/29288 Esas 2016/8311 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/29288
Karar No: 2016/8311

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/29288 Esas 2016/8311 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir hırsızlık davasında mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz edilen kararlar incelendiğinde, sanıkların kovuşturma aşamasında müdafii istemedikleri ve zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı belirlenmiştir. Bunun üzerine, temyiz etmeyen sanıkların bilinen en son adresine yöntemine uygun şekilde gerekçeli kararın tebliği ile müdafiinin temyiz istemini kabul edip etmediklerinin sorulması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150. maddesi (2. ve 3. fıkraları) - Sanıklara zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durumun olmadığına dair kararı teyit etmektedir.
- Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 7/1-a maddesi - Müdafiinin görev süresini iddianamenin kabul kararı verilmesiyle sınırlandırmaktadır.

22. Ceza Dairesi 2015/29288 E. , 2016/8311 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 7/1-a maddesi uyarınca soruşturma aşamasında müdafii olarak görevlendirilen müdafiinin görevi iddianamenin kabul kararı verilmesiyle sona ereceğinden ve sanıkların da kovuşturma aşamasında müdafii istemediklerini beyan ettikleri görülmekle CMK"nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince sanıklara zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı da gözönüne alındığında; kendilerine usulüne uygun olarak yapılan tebligata rağmen kararı temyiz etmeyen sanıkların bilinen en son adresine yöntemine uygun şekilde gerekçeli kararın tebliği ile müdafiinin temyiz istemini kabul edip etmediklerinin sorulması ve vermeleri halinde temyiz dilekçeleri de dosyasına eklendikten sonra incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 16/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.