MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, merkez disiplin kurulunun 18 ve 19 sayılı ve geçici ihraç kararının sendika genel kurulunca onanmasına dair kararların iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, asıl davada, müvekkilinin davalı sendika Şube başkanı ve genel merkez genel kurul delegesi olduğunu, müvekkili hakkında merkez disiplin kurulunun 18 sayılı kararı ile “üç ay geçici süre ile ihraç” kararı ve yine merkez disiplin kurulunun 19 sayılı kararı ile “uyarı” cezası tesis edildiğini, verilen cezaların hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı birleşen davada ise, müvekkili hakkında merkez disiplin kurulunun 18.09.2014 tarih ve 18 sayılı kararı ile daha önce tesis edilen “üç ay süre ile geçici ihraç” kararının sendika genel merkez genel kurulunda onaylandığını, ancak verilen cezanın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, geçici ihraç kararının sendika genel kurulunca onanmasına dair kararın iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, asıl ve birleşen davanın esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Dava, disiplin cezalarının iptali istemine ilişkindir.
1-Temyiz itirazlarının öncelikle geçici ihraç kararları yönünden değerlendirilmesi gerekmektedir.
Dosya içeriğinden, sendika merkez disiplin kurulunun 18.09.2014 tarih ve 18 sayılı kararı ile Şube başkanı olan davacı hakkında üyelikten üç ay süre ile geçici olarak ihracına ve üyeliğe bağlı haklardan sendika şube yöneticiliği görevinden de üç ay süre ile geçici olarak ihracına karar verildiği, ancak merkez yönetim kurulunun 08.05.2015 tarihli kararı ile geçici ihraç kararının genel kurula sunulmasına ve genel kurul tarafından sonuçlandırılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Tüzüğün 32. maddesinde de, sendika ve şube yöneticileri hakkında disiplin kurulunun verdiği kararların uygulanmasının, merkez yönetim kurulunca yapılacağı belirtilmiştir. Bu anlamda olmak üzere, her ne kadar asıl davada geçici ihraç kararının iptali talep edilmişse de, asıl dava tarihi itibariyle icrai nitelikte bir karar bulunmadığından, geçici ihraca dair disiplin kurulu kararının iptalini talep etmekte hukuki yarar bulunmamaktadır. Bu itibarla, mahkemece, buna ilişkin davanın reddi sonucu itibariyle doğrudur.
Bu noktada ikinci olarak, davacı hakkında verilen geçici ihraç kararının genel kurulca kabul edilmesine dair kararın iptaline ilişkin birleşen davanın değerlendirilmesi gerekmektedir.
Dosya içeriğine göre, davacıya merkez disiplin kurulu tarafından verilen geçici ihraç kararı 03.10.2015 tarihli genel kurulda kabul edilmiş, genel kurulda davacı da hazır bulunduğu gibi divan tutanağına göre kendisini savunan bir konuşma yapmıştır.
İnceleme konusu davada, genel kurul kararlarının iptali konusunda, 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu"nun 80. maddesi ile atfı ile uygulanması gereken 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 83. maddesinin birinci fıkrasına göre “Toplantıda hazır bulunan ve kanuna veya tüzüğe aykırı olarak alınan genel kurul kararlarına katılmayan her üye, karar tarihinden başlayarak bir ay içinde; toplantıda hazır bulunmayan her üye kararı öğrenmesinden başlayarak bir ay içinde ve her halde karar tarihinden başlayarak üç ay içinde mahkemeye başvurmak suretiyle kararın iptalini isteyebilir.” Madde de belirtilen sürenin hak düşürücü süre olduğunu ifade etmek gerekmektedir. Somut olayda ise, birleşen dava bir aylık hak düşümü süresinden sonra olmak üzere 09.11.2015 tarihinde açıldığından, birleşen davanın da reddine karar verilmesi sonucu itibariyle isabetlidir.
2-Son olarak, uyarı cezasının iptaline dair davanın değerlendirilmesi gerekmektedir.
Dosya içeriğine göre, merkez disiplin kurulunun 14.01.2015 tarih ve 19 sayılı kararı ile davacının uyarı cezası ile tecziyesine karar verildiği, gerekçe olarak ise iki işçi tarafından verilen dilekçede, davacının genel merkez yöneticisi hakkında asılsız iddialarda bulunduğu hususu belirtilmiştir. Dava dışı iki işçi tarafından verilen dilekçede, davacının, genel merkez yöneticisi hakkında olumsuz içerikli beyanlarından bahsedilmiş ise de, yargılamada tanık olarak alınan beyanlarında her iki tanık da dilekçe içeriğini doğrulamadığından, isnadın ispatlanmadığı ortadadır. Bu itibarla, mahkemece bu yönden davanın kısmen kabulü ile uyarı cezasına dair disiplin kurulu kararının iptaline karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.06.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.