MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatil ile yıllık izin ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... İnş. ve Tic. A.Ş. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin ....... A.Ş."ye bağlı işyerinde şantiye şefi olarak işe başladığını, iş akdinin davalı işverenlik tarafından feshedildiği tarihe kadar aralıksız çalıştığını, davalılar arasında alt işverenlik ilişkisi bulunduğunu, müvekkilinin sürekli fazla mesai yaptığını, hafta tatili ve genel tatil günlerinde de bilfiil çalıştığını ancak çalışmalarının karşılığını alamadığını, müvekkiline yıllık izinlerinin de kullandırılmadığını ileri sürerek fazla mesai, genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücret alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı Bakanlık yönünden husumet yokluğu sebebiyle davanın reddine, davalı şirket yönünden ise hafta tatili isteminin reddine, diğer talepler yönünden ise davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı ...Ş. vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İşyerinde en üst düzey konumda çalışan işçinin görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödenmesi durumunda ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanamaz.
Somut olayda, dosya kapsamı ile sabit olduğu üzere, davacının şantiye şefi olarak görev yaptığı, görev ve pozisyonu gereği günlük çalışma saatlerinin kendisi tarafından belirlendiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla, davacının fazla mesai ücreti isteminin reddine karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
3-4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada ilişkinin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.
İnceleme konusu davada, mahkemece, ondokuz yıllık çalışma süresinde yıllık izin kullanıldığını gösterir belge bulunmadığından üçyüzellidört gün üzerinden yıllık izin ücretinin hesaplandığı bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulmuş ise de, karar dosya içeriğine uygun düşmemektedir.
Somut olayda, davalı işveren, davacının yıllık izinlerini kanuni sürelerden daha uzun kullandığının şantiye kayıtlarında mevcut olmasına rağmen, davacının ağabeyi ile birlikte delilleri karartmak için belgeleri yok ettiklerini savunmuştur. Dosya içeriğinden, işyerinde muhasebe şefi olarak çalışan davacının kardeşi olan Menderes isimli şahıs hakkında açılan kamu davası sonucunda, ....... Asliye Ceza Mahkemesi"nin ....../... esas, ..../.... karar sayılı kararı ile “kendisine işi gereği tevdii edilen muhasebe kayıtları, puantaj kabloları, personele ait izin ve yıllık izin evraklarını ve diğer tüm muhasebe envanter kayıtlarını işten ayrıldıktan sonra beraberinde götürdüğü, kendisinden bu kayıtların, defterlerin ve belgelerin istenmesine rağmen söz konusu bilgileri içerir kayıtları ve defterleri suçtan zarar gören şirkete tevdii etmediği” gerekçesiyle eylemine uyan güveni kötüye kullanma suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı ve kararın kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan, davacı tanıkları da, işyerinde yıllık izinlerin kullanıldığını, davacının da izin aldığını ve memleketine gidip geldiğini beyan etmiştir.
Açıklanan maddi ve hukuki olgular karşısında, tanık beyanları, ceza davası, dosya kapsamı ve davacının şantiye şefi sıfatıyla görev yaptığı nazara alındığında ve somut olayın özelliği çerçevesinde, davacının yıllık izinlerini kullandığının kabulü gerekmektedir. Bu itibarla, mahkemece yıllık izin ücreti isteminin de reddine karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.06.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.