MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 27/08/2014 gününde verilen dilekçe ile 5996 sayılı Kanun"a dayalı itirazın iptali istenmesi üzerine mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda; dava konusu 3533 sayılı Kanun uyarınca tahkim usulüne göre çözümlenmesi gerektiğinden görevsizliğine dair verilen 06/09/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamada, uyuşmazlığın 3533 sayılı Kanun uyarınca tahkim usulüne göre çözümlenmesi gerektiğinden bahisle, dava dilekçesinin görev yönünden usulden reddine kararı verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından vekalet ücretine yönelik olarak temyiz edilmiştir.
01/10/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 331/2 maddesinde; “Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmesi hâlinde, yargılama giderlerine o mahkeme hükmeder. Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmemiş ise talep üzerine davanın açıldığı mahkeme dosya üzerinden bu durumu tespit ile davacıyı yargılama giderlerini ödemeye mahkûm eder.” biçiminde düzenleme yapılmıştır.
Şu durumda mahkemece, uyuşmazlığın 3533 sayılı Kanun uyarınca tahkim usulüne göre çözümlenmesi gerektiğinden bahisle, dava dilekçesinin görev yönünden reddine kararı verilmiş olduğuna göre, davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmesi ve 14/11/2018 tarihli tashih şerhi verilmesi doğru değildir. Ne var ki; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden mahkeme kararının HUMK"un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin 5. bendinin ve 14/11/2018 tarihli tashih şerhinin hükümden çıkarılmasına, kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 06/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.