MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Bakanlığı vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ...
aleyhine 27/05/2015 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Kanun"a dayalı rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın esastan reddine dair verilen 11/02/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı kurum vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 2330 sayılı Kanun uyarınca ödenen tazminatın rücuen tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davacı kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı kurum vekili; 31/07/2014 tarihinde davalıların murisi ...’in, hakkındaki şikayet nedeniyle kolluğa götürülmek üzere dava dışı polis memurları İlker ... ve ...’ın bulunduğu ekip aracına bindirildiğini, adı geçen müteveffanın polis memurlarından ...’ın belinden tabancasını alarak polis memurlarına vurması neticesinde, polis memurlarının basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıklarını ve buna ilişkin olay tutanağı düzenlendiğini, belirtilen polis memurlarına 2330 sayılı Kanun gereğince nakdi tazminat ödendiğini beyan ederek, komisyon kararı ile ödenen meblağın rücuen tahsili isteminde bulunmuştur.
Davalılar; davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; davalıların murisi ...’in olayın akabinde vefat etmesi nedeniyle yaralama suçundan kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği, yaralandığı iddia edilen polis memurları tarafından düzenlenen tutanağın tek başına ispat gücü bulunmadığı, polis memurlarının müteveffa tarafından yaralandığının ispatlanamadığı gerekçesi ile talebin esastan reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davalıların murisi hakkında polis memuruna direnme ve kasten yaralama suçlarından ceza soruşturması başlatıldığı, ... Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2014/58277 esas 2014/27906 sayılı kararı ile atılı suçlardan ölüm nedeniyle kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği anlaşılmıştır.
Somut olayda, yaralanan dava dışı polis memurları İlker ... ve ... tarafından düzenlenen 31/07/2014 tarihli olay tutanağı ve tutanak ile uyumlu polis memurları hakkındaki adli raporlar bir arada değerlendirildiğinde, davalıların murisi olan ...’in belirtilen polisleri görevi esnasında yaraladığının anlaşılmasına göre; mahkemece, aksi ispatlanmayan olay tutanağının tek başına ispat gücüne sahip olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Şu durumda mahkemece, açıklanan yönler gözetilerek ve tarafların varsa başkaca delilleri toplandıktan sonra varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve yasaya uygun düşmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA 06/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.