Bursa Ceza Kararları - Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2070 Esas 2020/23 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2070
Karar No: 2020/23
Karar Tarihi: 06.01.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2070 Esas 2020/23 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme on beş-on sekiz yaş grubundaki bir suça sürüklenen çocuk hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, çocuğun sosyal inceleme raporu alınmadığı ve bu hususun kararda yer almadığı belirtilmiştir. Ayrıca, mağdureye cinsel istismarda bulunan çocuğun, kastettiğinden daha farklı ve ağır bir ruh sağlığı bozulması sonucuna sebebiyet verdiği ve cezanın bireyselleştirilmesinde alt sınırdan uzaklaşmada dikkate alınabileceği hüküm altına alınmıştır. Bu zararın TCK'nın 61. maddesi kapsamında cezanın bireyselleştirilmesinde alt sınırı aşma durumunda dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları yerinde bulunmuş ve hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise, kararda TCK'nın 23 ve 61. maddeleri ile birlikte 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu ile Çocuk Koruma Kanunu Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 20/2-3. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

14. Ceza Dairesi 2016/2070 E. , 2020/23 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suç tarihinde on beş - on sekiz yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35 ile Çocuk Koruma Kanununun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 20/2-3. maddelerine göre sosyal inceleme raporu aldırılmadığı takdirde bunun gerekçesinin kararda gösterilmesi gerekirken bu hususta herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması,
Cebir, tehdit veya hile gibi iradeyi etkileyen herhangi bir hal olmaksızın mağdureye cinsel istismarda bulunan suça sürüklenen çocuğun, bu eyleminden dolayı kastettiğinden daha farklı ve ağır olan ruh sağlığı bozulması neticesinin meydana geldiği, TCK"nın 23. maddesi uyarınca kişinin gerçekleşen fakat kastetmediği bu neticeden sorumlu tutulabilmesi için en azından taksirle hareket etmiş olması gerektiği, somut olayda suça sürüklenen çocuğun dosyaya yansıyan sosyal ve kültürel durumu, eğitim düzeyi, kişisel özellikleri, tarafların yaşları ve cinsel istismar eyleminin zora dayalı olmayan şekilde gerçekleşme biçimi nazara alındığında, ağır netice olarak ortaya çıkan mağdurenin ruh sağlığındaki bozulmanın suça sürüklenen çocuk tarafından öngörülemeyeceği ve taksirle dahi hareket etmesinin söz konusu olmadığı, meydana gelen bu zararın TCK"nın 61. maddesi kapsamında cezanın bireyselleştirilmesinde alt sınırdan uzaklaşmada dikkate alınabileceği gözetilmeden yazılı şekilde suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 103/6. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.