Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2635 Esas 2019/4488 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2635
Karar No: 2019/4488

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2635 Esas 2019/4488 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve hırsızlık suçlarından mahkumiyet hükmü verildiği belirtilen bir ceza kararı incelenmiştir. Yerel mahkemenin ek kararıyla hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanık hakkında verilen hükümler temyiz edilmiş, inceleme sonucunda ise suçların sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak önceki hüküm sanık tarafından temyiz edildiği için yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilememesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nun 119/1-c maddesi uygulanmamış olmasının bozma sebebi yapılmadığı belirtilirken, CMK'nun 42. maddesi ve 5320 sayılı yasa ile ilgili kısımlar ayrıntılı olarak açıklanmamıştır.

17. Ceza Dairesi 2018/2635 E. , 2019/4488 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında 05.02.2018 tarihli ek karar ile hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5271 sayılı CMK"nun 42. maddesi uyarınca eski hale getirme isteğini inceleme yetkisi, bu taleple birlikte temyiz de edilmiş olduğundan Yargıtay ilgili ceza dairesine ait olup, sanığın 02/02/2018 tarihli dilekçesi üzerine mahkemece verilen 05.02.2018 tarihli ek kararın hukuki geçerlilikten yoksun olduğu ve sanığın yokluğunda verilen kararın tebliği geçersiz olduğundan temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
İş yeri kamera görüntüsüne göre hırsızlık suçunu iki kişinin işlediğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 119/1-c maddesinin uygulanmamış oluşu aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya içeriğine ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Önceki hüküm sanık tarafından temyiz edilmiş olduğundan lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ün temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin kısım çıkarılarak yerine ‘’bozma öncesi yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline ayrıca lehe olan bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2019 günü oy birliğiyle karar verildi.