Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/460 Esas 2022/8745 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık suçundan sanık ...'ün, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 493/1, 80, 522, 492/1, 61 ve 71. maddeleri gereğince 3 yıl 19 ay 5 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Siirt Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2004 tarihli ve 2002/464 esas, 2004/407 sayılı kararının temyiz edilmeden kesinleşmesini müteakip, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun yürürlüğe girmesi nedeniyle yapılan uyarlama yargılaması sonucunda sanık hakkında iki ayrı hırsızlık suçundan 765 sayılı Kanun'un 493/1, 80, 522, 492/1, 61 ve 522. maddeleri gereğince neticeten 3 yıl 19 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Siirt 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/09/2013 tarihli ve 2013/254 esas, 2013/394 sayılı kararının Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 20/06/2018 tarihli ve 2018/2489 esas, 2018/8942 karar sayılı ilamı ile bozulmasını takiben, sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine dair Siirt 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/04/2019 tarihli ve 2018/467 esas, 2019/272 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 04/10/2021 gün ve 17501-2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/11/2021 gün ve 2021/125629 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkındaki Siirt Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2004 tarihli ve 2002/464 esas, 2004/407 sayılı kararının temyiz edilmeden kesinleştiği anlaşılmakla, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un “Lehe hükümlerin uygulanmasında usul” kenar başlıklı 9. maddesinin 4. fıkrasında yer alan; “Kesin hükümle sonuçlanmış olan davalarda, sonradan yürürlüğe giren bir kanunla ilgili olarak lehe hükmün belirlenmesi ve uygulanması amacıyla yapılan yargılama bakımından dava zamanaşımına ilişkin hükümler uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanıklar hakkındaki kesinleşmiş hükümle sonuçlanmış olan davanın zamanaşımı sebebiyle düşürülmesine karar verilemeyeceği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, hükümlü ... hakkında Siirt Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2004 tarihli ve 2002/464 Esas – 2004/407 Karar sayılı kararının temyiz edilmeden kesinleştiği anlaşılmakla, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un “Lehe hükümlerin uygulanmasında usul” kenar başlıklı 9. maddesinin 4. fıkrasında yer alan; “Kesin hükümle sonuçlanmış olan davalarda, sonradan yürürlüğe giren bir kanunla ilgili olarak lehe hükmün belirlenmesi ve uygulanması amacıyla yapılan yargılama bakımından dava zamanaşımına ilişkin hükümler uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, hükümlü hakkındaki kesinleşmiş hükümle sonuçlanmış olan davanın zamanaşımı sebebiyle düşürülmesine karar verilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (SİİRT) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 18/04/2019 tarihli ve 2018/467 E., 2019/272 K. sayılı kararın belirtilen nedenle BOZULMASINA, 09/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.