22. Hukuk Dairesi 2017/17333 E. , 2019/266 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 12.05.2009-02.09.2013 tarihleri arasında teknik işçi olarak çalıştığını, iş akdinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, fazla mesai ücretinin kabulüne, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
I-Davalı Temyizi Bakımından;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktar 1.357,88 TL olup, karar tarihi itibari ile 2.080,00 TL kesinlik sınırı kapsamında kaldığından, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE,
II-Davacı Temyizi Bakımından;
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında, davacının iş sözleşmesinin feshinin haklı sebebe dayanıp dayanmadığı konusu tartışmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı dava dilekçesinde 02.09.2013 tarihine kadar davalı nezdinde çalıştığını, davalı tarafından asıl işi dışında temizlik, hamallık, meydancılık gibi pek çok iş yaptırıldığını, farklı çalışma yerleri ve farklı görevlere verilerek istifa ettirilmeye çalışıldığını, kendisi istifa etmeyince de bir kısım belgelerin zorla imzalatılmaya çalışıldığını ve bu evrakları da imzalamaması üzerine iş akdine son verildiğini iddia etmiş, dinlettiği tanıklar da davacının iddiası doğrultusunda beyanda bulunmuşlardır. Davalı ise, davacının devamsızlık yaptığını, gelmediği günlere ilişkin mazeret sunması istense de herhangi sebep bildirmediğinden iş akdine İş Kanunu"nun 25/II-g bendi uyarınca haklı sebeple son verildiğini savunmuştur. Mahkemece, davalı feshinin davacının devamsızlığı sebebi ile haklı nedene dayandığı kabul edilerek, kıdem ve ihbar tazminatlarının reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamına bakıldığında, davalı tanıklarının devamsızlıktan bahsettiği, davalı tarafından davacının devamsızlık yaptığı günlere ilişkin tutanaklar sunulduğu görülse de, sunulan tutanak tarihlerinin 02.09.2013- 03.09.2013 ile 04.09.2013 tarihleri olduğu, oysa davacının dava dilekçesinde iş akdine 02.09.2013 günü son verildiğini iddia ettiği, buna göre zaten devamsızlık günlerinin fesih sonrası olduğu anlaşıldığından, davalıca yapılan feshin haksız olduğu ve davacının kıdem ve ihbar tazminatlarına hak kazandığının kabulü gerekir. Mahkemece, yazılı şekilde taleplerin reddine karar verilmesi hatalıdır.
3-Davacının ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile hafta tatili alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı da tartışmalı diğer bir konudur. Mahkemece, bu alacakların fazla mesai sütununda gösterildiği ve ödenmeleri sebebi ile taleplerin reddine karar verildiği görülse de, fazla mesai sütunu adı altındaki ödemelerin, sadece bu alacak kalemi için olduğu, davacının tanık beyanlarına göre ayda 3 hafta tatili çalıştığı yine ulusal bayram ve genel tatil günleri de çalıştığının kabulü gerekirken bu hususun gözetilmemesi hatalı olmuştur.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 09.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.