Danıştay 4. Daire 2016/8823 Esas 2021/208 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/8823
Karar No : 2021/208

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 2013/11 dönemine ilişkin olarak resen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; katma değer vergisinin mükellefi mal teslimi ve hizmet ifası hallerinde, bu işleri yapanlar olduğundan, anılan şirket tarafından davacıya yapılan iş karşılığı ödenen tutarın istisna kapsamında olmayan kısmına ilişkin olarak, katma değer vergisi mükellefi olan şirket adına vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapılması gerekirken, sözleşmenin tarafı olarak ödeme yapan ve dolayısıyla verginin nihai yüklenicisi konumunda bulunan davacı adına tesis edilen işlemlerde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : İstisna kapsamında bulunmayan tutar üzerinden davacı adına vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tahiyatı yapıldığı belirtilerek kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca duruşma istemi yerinde görülmeyerek gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/01/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacı tarafından, 2013/11 dönemine ilişkin vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmektedir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3/B maddesinde; vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan şahit ifadesi ispatlama vasıtası olarak kullanılamayacağı, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olacağı, aynı Kanunun 30. maddesinde, re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelerle veya kanuni ölçülere göre saptanmasına olanak bulunmayan hallerde takdir komisyonlarınca veya inceleme yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş raporlarda belirtilen matrah veya matrah farkları üzerinden vergi tarh edilmesi olarak tanımlanmış, resen tarh yoluna başvurulabilmesi için maddede altı bent halinde sayılan nedenlerden en az birinin bulunması yeterli sayılmış, 30.maddesinin 2. fıkrasının 4.bendinde, defter kayıtları ve bunlarla ilgili vesikalar, vergi matrahının doğru ve kesin olarak tespitine imkan vermeyecek derecede noksan, usulsüz ve karışık olması dolayısıyla ihticaca salih bulunmaması hali re’sen vergi tarhı sebebi olarak sayılmıştır. Anılan Kanunun 134.maddesinde ise; vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu hüküm altına alınmıştır.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 1. maddesinin 1. fıkrasında, ticari, sınai, zirai faaliyet ve serbest meslek faaliyeti çerçevesinde yapılan teslim ve hizmetlerin katma değer vergisine tabi olduğu, 20. maddesinde de teslim ve hizmet işlemlerinde matrahın bu işlemlerin karşılığını teşkil eden bedel olduğu hükme bağlanmıştır.
Türkiye-Avrupa Birliği Katılım Öncesi Yardım Aracı(IPA) Çerçeve Anlaşması’nın 26. maddesinin 2/b fıkrasında; “AT yüklenicileri, AT sözleşmesi kapsamında sunulan herhangi hizmet ve/veya tedarik edilen mal ve/veya yapılan iş için katma değer vergisinden muaf tutulacaklardır. Bir tedarikçi tarafından AT yüklenicisine temin edilen mallar veya sunulan hizmetler veya yapılan işler de katma değer vergisinden muaf tutulacaktır. Bu muafiyet sadece AT sözleşmesi kapsamında AT yüklenicisi tarafından teslim edilen mallar veya sunulan hizmetler veya yapılan işler ile bağlantılı olarak temin edilen mallara veya sunulan hizmetlere veya yapılan işlere uygulanacaktır. Bir AT yüklenicisi veya bu anlaşmada öngörüldüğü şekilde muafiyete hak kazanan AT yüklenicisine mal teslim eden ve/veya hizmet sunan veya iş yapan herhangi bir tedarikçi, bu Anlaşmada öngörüldüğü şekilde katma değer vergisinden muaf olarak teslim ettiği mallar veya sunduğu hizmetler veya yürüttüğü işlerle ilgili olarak ödediği KDV'yi, diğer işlemleri için tahsil ettiği katma değer vergisinden indirme hakkına sahiptir. Eğer AT yüklenicisi veya tedarikçi bu imkânı kullanamazsa, katma değer vergisinin iadesine ilişkin Türk mevzuatı kapsamında istenen gerekli belgelerle birlikte vergi idaresine yazılı talepte bulunması halinde vergi idaresinden doğrudan katma değer vergisi iadesi alabilecektir.” şeklinde belirleme yapılmıştır.
08/05/2009 tarih ve 27222 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 1 Sıra Nolu Türkiye - Avrupa Birliği Katılım Öncesi Yardım Aracı (IPA) Çerçeve Anlaşması Genel Tebliğinde, IPA Çerçeve Anlaşması’nın 26. maddesinde yer alan vergi istisnalarına ilişkin hükümlerin uygulama usul ve esasların, aynı maddenin 3. fıkrasının verdiği yetki kapsamında belirlendiği, vergi istisnası uygulamasının AT Yüklenicisine KDV İstisna Sertifikası verilmek suretiyle gerçekleştirileceği belirtilmektedir.
Dava dosyasının incelenmesinden, 5824 sayılı Kanun ile onaylanması uygun bulunan Katılım Öncesi Yardım Aracı (İPA) Çerçeve Anlaşması ve 08/05/2009 tarih ve 27222 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan l Sıra nolu Türkiye-Avrupa Birliği Katılım Öncesi Yardım Aracı (İPA) Çerçeve Anlaşması Genel Tebliği uyarınca, Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu ile davacı arasında imzalanan 05/07/2013 gün ve 9069 sayılı “250 Başlık Besi Sığırcılığı Projesi” konulu sözleşmeye ilişkin olarak, davacıya KDV İstisna Sertifikası verildiği, bu sertifikada, “250 Başlık Besi Sığırcılığı Projesi” uygun harcama tutarının 1.942.175,32-TL olarak öngörüldüğü, bu tutarın daha sonra, sözleşme makamı Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumunun yazısına istinaden 1.768.813,92-TL olarak yeniden hesaplandığı, davacı tarafından, bu kapsamda, ... Sağlık Hizmetleri Danışmanlık Gıda Tarım Hayvancılık İnşaat Turizm Ticaret Sanayi Limited Şirketine “250 Başlık Besi Ahırı ve Yardımcı Üniteler Yapım İşinin” 1.409.614,87-TL bedelle verilmesine ve anılan şirkete bu işe ilişkin olarak, 22/11/2013 tarih ve 67802 sayılı fatura karşılığı, katma değer vergisinden muaf 1.409.614,87-TL ödeme yapıldığı, Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu Sivas İl Kordinatörlüğü'nün 20/01/2015 tarih ve 274 sayılı yazısıyla, bu harcamanın, 120.261,40-TL kısmının uygun olmayan harcama tutarı olarak tespit edilmesi üzerine, davacı adına, istisna dışı kalan bu tutara ilişkin olarak vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapıldığı anlaşılmaktadır.
Davacı tarafından da, tespit edilen bu durum ile ilgili olarak dava dilekçesinde aksi yönde herhangi bir iddiada bulunulmamıştır. Bu durumda, Tarımsal ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu ile imzaladığı sözleşmeye uygun olmayan harcama yapıldığı tespit edilen davacı hakkında yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığından Mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.