MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tescil

... ile Hazine ve Doğanlıkarahasan Köyü Tüzel Kişiliği aralarındaki tescil davasının kabulüne dair ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 19.04.2011 gün ve 439/381 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, imar-ihya ve kazanmayı sağlayan zilyetliğe dayanarak tapulama çalışmaları sırasında tespit dışı bırakılan, dava dilekçesinde mevki ve sınırlarını açıkladığı yaklaşık 9.500 m²"lik taşınmazın vekil edeni adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Hazine vekili, davanın reddini savunmuştur.
Davalı köy tüzel kişiliğine dava dilekçesi yöntemine uygun olarak tebliğ edilmesine rağmen cevap vermemiş ve oturumlara katılmamıştır.
Mahkemece, davanın kabulü ile teknik bilirkişinin 13.10.2010 tarihli rapor ve krokisinde sarı renk ile gösterilen 9.507,95 m²"lik taşınmaz bölümünün davacı adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiştir. Hüküm, davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Toplanan deliller, tüm dosya kapsamından; Kadastro Müdürlüğünün 01.06.2010 tarihli karşılık yazısında uyuşmazlık konusu ve tescili istenen taşınmaz bölümünün 04.12.1967 tarihinde kesinleşen kadastro çalışmaları sırasında taşlık olduğundan tespit dışı bırakıldığı bildirilmiştir. Niteliği belirlenen böyle bir taşınmazın kazanmayı sağlayan zilyetlik yoluyla edinilebilmesi için imar ve ihya koşullarının davacı yararına gerçekleşmesi ve zilyetlikle mülk edinme koşullarının oluşması gerekir. Şöyle ki, bir yerin imar–ihya yoluyla kazanılması için, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 17.maddesinde belirtilen tüm olumlu koşulların gerçekleşmesi ve olumsuz koşulların araştırılması gerekir. Anılan maddede aynen  “orman sayılmayan Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan ve kamu hizmetine tahsis edilmeyen araziden masraf ve emek sarfı ile imar– ihya edilerek tarıma elverişli hale getirilen taşınmaz mallar 14. maddedeki şartlar mevcut ise imar ve ihya edenler veya halefleri adına aksi taktirde Hazine adına tespit edilir.” denilmektedir. Maddede açıkça belirtildiği üzere, bir yerin ihya yoluyla kazanılması için, para ve emek sarfı suretiyle tarıma elverişli hale getirilmesi ve bu olgunun tamamlandığı tarihten itibaren 20 yıldan fazla süreyle
Kadastro Kanununun 14.maddesindeki koşullar altında tasarruf edilmiş olması gerekir.
Keşifte dinlenen yerel bilirkişi ve tanıklar 1987 yılında davacının dava konusu yere ev yaptığını, 1991 yılında yurt dışına gittikten sonra zaman zaman gelerek toprak döktürdüğünü, sonrasında ağaç dikerek taşınmazı bahçe haline getirdiğini açıklamışlardır. Bir yere toprak taşımak imar ve ihya sayılmaz. Öte yandan Dairenin ve HGK.nun yerleşmiş içtihatlarına göre, ev yapmak ekonomik amaca uygun kullanım olarak nitelendirilmemektedir. Kaldı ki davacının 1991 yılında başlayan imar-ihya çalışmalarından itibaren dava tarihine göre 20 yıllık süre geçmemiştir. Açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı olduğu üzere hüküm tesisi doğru olmamıştır.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde olduğundan kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle ve 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HUMK.nun 388/4 (HMK.m 297/ç) ve HUMK.nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 05.07.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.