MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi ve davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı Orman Yönetimi, Armutveren Köyünde 3402 sayılı Kanun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. madde hükümlerine göre yapılan çalışmalarda 103 ada 1 sayılı orman niteliğindeki parselin sınırlandırılıp Hazine adına tesbit tutanağı düzenlenerek 30 günlük kısmî ilâna çıkarıldığını, ancak, sınırlarının yanlış belirlendiği iddiasıyla dava açmıştır. Genel arazi kadastrosunda ise 103 ada 2 ilâ 25 parsel sayılı taşınmazların kadastro tesbit tutanaklarının yüzölçümü hanesi kurşun kalemle doldurularak dahili davalılar ve Hazine adına tesbitleri yapılmış, 3402 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince davalı olarak tutanak asılları kadastro mahkemesine gönderilmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, Kadastro Müdürlüğü, Tapu Müdürlüğü ve ... Köyü Tüzel Kişiliğine yönelik davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine; 103 ada 1, 12, 13, 14, 15, 17, 18, 20, 21 ve 23 sayılı parsellerin tesbit gibi tesciline, 103 ada 2 ilâ 11, 16, 19, 22, 24 ve 25 sayılı parsellerin tesbitinin iptaliyle 103 ada 1 sayılı parsele eklenmek suretiyle orman niteliğiyle Hazine adına tescillerine karar verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi tarafından 103 ada 12, 13, 14, 15, 17, 18, 20, 21 ve 23 sayılı parsellere yönelik, davalı Hazine tarafından ise tüm parsellere yönelik temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, orman kadastrosuna ve kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
1) Davacı Orman Yönetimi ile davalı Hazinenin 103 ada 12, 13, 14, 15, 17, 18, 20, 21 ve 23 parsellere yönelik temyiz itirazları yönünden; incelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli belgelere dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli 103 ada 12, 13, 14, 15, 17, 18, 20, 21 ve 23 parsel sayılı taşınmazların orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen kişiler yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının Orman Yönetimine yükletilmesine,
2) Davalı Hazinenin 103 ada 1 ilâ 11, 16, 19, 22, 24 ve 25 parsel sayılı taşınmazlara yönelik temyiz itirazları yönünden; incelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli belgelere dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli 103 ada 2 ilâ 11, 16, 19, 22, 24 ve 25 sayılı taşınmazların orman sayılan yerlerden olduğu belirlenerek orman niteliğiyle tesciline karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, Orman Yönetimi dava dilekçesinde kısmî ilânda orman sınırları dışında bırakılan taşınmazlara yönelik dava açmış olmasına, orman niteliğiyle tesbit edilen 103 ada 1 sayılı parsel sayılı taşınmaz yönelik davası bulunmamasına rağmen, hüküm yerinde 103 ada 1 sayılı parselin tesbit gibi tesciline karar verilmesi ve orman niteliğiyle tesciline karar verilen taşınmazların davalı olmayan 103 ada 1 sayılı parsele eklenmesine karar verilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 2 numaralı bendi hükümden tamamen çıkarılarak bunun yerine “Dava konusu olmayan 103 ada 1 parsel sayılı taşınmazın tutanak asılının olağan yollardan kesinleştirilmek üzere Kadastro Müdürlüğüne gönderilmesine,” ibaresinin yazılması; ayrıca, hüküm fıkrasının 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 17, 20, 23, 25 ve 26 numaralı bentlerinde yer alan “103 ada 1 parsel sayılı Köy Karşısı- ...Devlet Ormanına eklenmek suretiyle” ibareleri kaldırılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K."nun 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA 17/03/2014 günü oy birliğiyle karar verildi.