Esas No: 2020/26765
Karar No: 2022/8379
Karar Tarihi: 26.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26765 Esas 2022/8379 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Sanıklar hakkında hırsızlık, mala zarar verme ve resmi belgede sahtecilik suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri temyiz edilmiştir. Ancak mala zarar verme suçunda ve resmi belgede sahtecilik suçunda mahkumiyetler, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle gözetilerek infaz aşamasında uygulanabilecek hak yoksunlukları dikkate alınarak onanmıştır. Hırsızlık suçunda ise sanıklara zorunlu müdafii atanmaması ve savunma haklarının kısıtlanması nedeniyle bozma kararı verilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. ve 142. maddeleri, 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3, 188/1 ve 289/1-e maddeleri bu kararda önemli yer tutmaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında mala zarar verme ve sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma haklarının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... 'ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
