Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26823 Esas 2022/8291 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Olay günü müştekinin evinden çeşitli kıyafetler, iki kimlik kartı, 60 TL para, kol çantasını çalan sanığın, yakalandığında 1 adet gömleği kendi rızası ile karakola verdiği ve müştekiye iadesini sağladığı, soruşturma aşamasında sanık tarafından kısmi iadenin sağlandığı, yargılama aşamasında kalan tüm zararı duruşma aşamasında giderildiğinin anlaşılması karşısında; pişmanlık iradesinin ilk olarak soruşturma aşamasında tezahür ettiği de dikkate alınarak soruşturma aşamasında yapılan kısmi iade nedeniyle müştekiye, sanık hakkında TCK'nın 168/1-4. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza gösterip göstermediği sorularak müştekinin kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza göstermesi durumunda, zararın soruşturma aşamasında giderildiğinin kabulü ile TCK'nın 168/1. maddesinin uygulanması, rıza göstermemesi durumunda müştekinin zararının kovuşturma aşamasında giderildiğinin kabulü ile TCK'nın 168/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde doğrudan TCK'nın 168/2. maddesi uygulanarak hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.