MAHKEMESİ : Şanlıurfa 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/02/2013
NUMARASI : 2012/1086-2013/432

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 06/02/1996-10/05/2009 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının davalılardan işverene ait işyerinde 06/02/1996 – 10/05/2009 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacının davalı M.. M.."ın yöneticisi olduğu Ö. Bağdat Pasajı iş yerinde 01/01/2008- 10/05/2009 tarihleri arasında geçen ve SGK" ya bildirilmeyen çalışmalarının sigortalı sayılmasının tespitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır.
Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilirse de çalışmanın konusu, niteliği, başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden; “Pasaj Bekçisi” olarak görev yaptığı iddia olunan davacıya ait hizmet cetvelinin dosyada yer almadığı, 02/06/2009 tarih ve 12909 yevmiye no lu ŞanlıUrfa 3. Noterliği kanalıyla davacı tarafından hak ve tazminatlarının ödenmesine ilişkin olarak keşide edilen ihtarnamenin dosyaya sunulduğu, Vergi Dairesi"nin 03/05/2010 tarihli yazı cevabı ile 02/02/2001 – 25/07/2002 tarihleri arası cep telefonu ve aksesuarları satıcılığından M.M"un Ö. Bağdat Pasj.da adresinde kayıtlı vergi kaydının bulunduğunun bildirildiği, zabıta araştırması neticesi Ö. Bağdat Pasajı yöneticisinin M M, yardımcısının ise H Ç olduğu hususunun 22/12/2009 tarihinde tutanağa bağlandığı, Şanlıurfa Cumhuriyet Başsavcılığı Zamanaşımı Bürosu tarafından gönderilen 2009/8482 soruşturma no lu 09/06/2011 tarihli daimi arama kararında davacının müşteki olarak gözüktüğü, 09/05/2009 olay tarihinde faili meçhul şüphelilerin , pasajda bekçi olarak bulunan davacıya müştekinin elini ve kollarını bağlamak ve silah çekmek suretiyle etkisiz hale getirip diğer müştekilere ait işyerinden para ve elektronik eşya çalarak kaçtıkları hususunun belirtilmiş olduğu, yargılama aşamasında alınan bilirkişi raporlarının dosyaya ibraz olunduğu, davacı tanıkları ile zabıta araştırması neticesi tespit olunan komşu işyeri tanıklarının dinlendiği, dinlenen tanık beyanlarının çalışma olgusunun varlığının tespiti hususunda yetersiz olduğu, buna göre mahkemece karar altına alınan şekilde çalışmanın kanıtlanamadığı anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş; bu tür uzun süreli sigortalı hizmetlerin saptanmasına ilişkin davaların özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmesi gerektiği için pasaj içerisinde dükkanı olanlardan pasaj yönetiminin olup olmadığını, davalının yönetimde bulunup bulunmadığını, yönetime ait belgelerin düzenlenip düzenlenmediğini usulünce araştırmak, pasaj içerisinde pasaj yönetiminin bulunmadığının anlaşılması halinde kat maliklerine husumeti yöneltmek, tanık beyanlarının yetersiz olması nedeniyle davacının hizmetine yönelik ihtilaf konusu dönem kapsamında çalışması bulunan pasaj içerisinde dükkanı olan işveren ve çalışanlarının ve gerek görülürse kolluk araştırması ile belirlenecek diğer tanıkların saptanarak bunların bilgilerine başvurmak, yetinilmediği takdirde; Sosyal Güvenlik Kurumu, zabıta, maliye, meslek odası aracılığıyla davalı işyerine komşu işyerlerini tespit edip bu işyerlerinin uyuşmazlık konusu dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı çalışanları, yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tespit edilerek çalışmanın niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak ve gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde kanıtladıktan sonra davacının çalışmasının sürekli çalışma olduğu anlaşılırsa sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalı M.. M.."a iadesine
07.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.