Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/459 Esas 2022/8137 Karar Sayılı İlamı

Mala zarar verme suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İnebolu Asliye Ceza Mahkemesinin 12/04/2019 tarihli ve 2014/803 esas, 2019/327 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 25/10/2021 gün ve 4736/2020 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/11/2021 gün ve 2021/132304 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/1, 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 34/1 ve 230/1-c maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının denetime olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması, gerekçede iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin açık olarak belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği,
Dosya kapsamına göre,
Sanık ...'ın 24/08/2014 tarihinde Çatalzeytin Polis Merkezi Amirliğinde ifadesi alınmış ise de, adı geçen sanığın yargılama aşamalarında ısrarla olay tarihinde İstanbul'da bulunduğunu, dosyada ismi geçen sanıkları tanımadığını ve olay ile ilgisinin bulunmadığını beyan ettiği,
Sanık ...'ın 24/08/2014 tarihinde alınan ilk ifadesinde kullanıcısı olduğu telefon numarasını 0 541 291 48 86 olarak beyan ettiği, Bakırköy 52. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 24/12/2015 tarihinde alınan ifadesinde ise telefon numarasını 0 553 314 10 37 olarak beyan ettiği,
Her iki telefon numarasına ilişkin olay tarihi olan 24/08/2014 tarihli baz bilgilerinin Mahkemece Telekomünikasyon İletişim Başkanlığından istenildiği, gelen cevabi yazıda sanık ... adına kayıtlı 0 553 314 10 37 numaralı telefonun olay tarihinde İstanbul ilinde, 0 541 291 48 86 numaralı telefonun olay tarihinde Çatalzeytin/Kastamonu ilinde kullanıldığının tespit edildiği,
Ayrıca 0 541 291 48 86 numaralı telefon hattının 22/05/1983 doğumlu, Selattin ve Firdevs oğlu ... adına kayıtlı olduğu, dosya içerisinde mevcut nüfus kayıt örneğine göre sanık ...'ın 22/05/1983 doğumlu ... isimli bir kardeşinin bulunduğu,
İstanbul ilinde faaliyet gösteren Alara Tekstil isimli işyerinden Mahkeme dosyasına gönderilen cevabi yazıda sanık ...'ın çalışanları olduğunu ve 23/08/2014 tarihinde saat 16:02'de işyerinden parmak izi kullanarak çıkış yaptığının belirtildiği,
Sanık ...'a ait olan teşhise elverişli fotoğrafların 07/12/2018 tarihli 15. duruşmada müşteki sanıklar ... ve ...'a gösterildiği ve adı geçen müşteki sanıkların kendilerine gösterilen fotoğraftaki sanık ...'ın olay yerinde olmadığını beyan ettikleri,
Sanık ... tarafından Bakırköy Nöbetçi Asliye Ceza Mahkemesi aracılığı ile İnebolu Asliye Ceza Mahkemesine gönderilen el yazılı dilekçede yer alan ıslak imza ile 24/08/2014 tarihinde Çatalzeytin Polis Merkezi Amirliğinde alınan ifade altındaki imzanın da bir biri ile uyumlu olmadığının müşahede edildiği,
Bu kapsamda,
Yukarıda ifade edilen hususların mahkeme karar gerekçesinde tartışılarak, atılı suçun sanık ... tarafından işlendiğinin her türlü şüpheden uzak, somut, kesin ve inandırıcı delil ile sabit olduğu kanaatinin oluşması halinde mahkumiyetine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinde düzenlenen kanun yararına bozma; kesinleşmiş hakimlik veya mahkeme kararlarına karşı başvurulan olağanüstü bir yasa yoludur. Bu yasa yolu ile kanunların aynı (tek) biçimde uygulanması, Yargıtay denetiminden geçmeksizin kesinleşen kararlardaki hukuka aykırılıkların giderilmesinin sağlanması amaçlanmaktadır.
Kanun yararına bozmanın konusu hukuka aykırılıkların giderilmesi olunca, ayrıntıları 26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı içtihadı birleştirme kararında açıklandığı üzere, yasaya aykırılık halleri uygulamadaki yanlışlıklar ile esasa etkili usul hatalarından ibarettir.
İnceleme konusunu oluşturan davada; her ne kadar sanık ...’ın olay tarihinde olayın meydana geldiği Çatalzeytin ilçesinde bulunmadığına, İstanbul ilinde bulunduğuna, sanık adıyla verilen 24/08/2014 tarihli kolluk ifadesinde belirtilen cep telefonu hattının sanığa ait olmadığına, bu hattın sanığın kardeşi ... adına kayıtlı olduğuna ve anılan hattın suç tarihinde Çatalzeytin ilçesinde kullanıldığının tespit edildiğine, diğer sanıkların da sanık ...’ın olay yerinde olmadığına ilişkin beyanda bulunduklarına ve 24/08/2014 tarihinde Çatalzeytin Polis Merkezi Amirliğinde alınan ifade altındaki imzanın sanık ...’ın imzaları ile uyuşmadığına değinilerek bu hususların kararda tartışılmadığından bahisle kanun yararına bozma isteminde bulunulmuş ise de; kesinleşen hükümden sonra ortaya çıkan bu durumların (Bilhassa kolluk ifadesi altındaki imzanın sanığa ait olmadığı iddiası) ancak 5271 sayılı CMK’nın 311/1-e maddesi uyarınca yargılanmanın yenilenmesi sebebi olabileceği, ayrıca delillerin takdir ve değerlendirilmesinde yanılgıya düşüldüğünden söz edilerek kanun yararına bozma yasa yoluna başvurma olanağı bulunmadığından, (İNEBOLU) Asliye Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 12/04/2019 tarihli ve 2014/803 Esas – 2019/327 Karar sayılı karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 25/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.