MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Davacı, sigortalılık başlangıç tarihinin 19/06/1986 olduğunun ve tahsis talep tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine, alamadığı aylıkların yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davacının tüm, davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 19.06.1986 olduğu ve tahsis talep tarihi olan 29.01.2009 tarihini takip eden aybaşından itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine, alamadığı aylıklarının her birinin tahakkuk tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile şimdilik fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 1.000,00 TL"sinin davalıdan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile; davacının sigorta başlangıç tarihinin 15.05.1990 olduğunun tespitine, yaş şartı gerçekleşmediğinden aylık talebinin reddine karar verilmiştir.
Somut olayda; davacının, sigortalılık başlangıç tarihinin 19.06.1986 olduğu yönündeki talebine rağmen; sigorta başlangıcının bu tarihten sonraki bir tarih olan 15.05.1990 olduğu şeklinde hüküm kurulduğu, yaşlılık aylığı talebinin ise tamamen reddedildiği, buna rağmen davalı Kurum lehine eksik vekalet ücretine hükmedildiği görülmüştür.
Davacının reddedilen talepleri nedeniyle davalı yararına tam avukatlık ücretine hükmedilmemesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, davalı lehine tam vekalet ücreti takdir edilmek suretiyle düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının 9. bendindeki “440,00 TL” ibaresinin silinerek “1.320,00” TL ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 08/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.