MAHKEMESİ : Mersin 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2012
NUMARASI : 2007/755-2012/762

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 09/01/1990-30/06/2004 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R

Dava; davacının davalı şirketlerde 09.01.1990 – 30.06.2004 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa kapsamında geçen ve davalı Kurum"a bildirilmeyen çalışmalarının tespiti ile bir kısım işçilik alacaklarının ödenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece; davacının 05.09.1990 – 22.06.2010 ve 23.06.2000 – 08.05.2002 tarihleri arasında davalı Akol İnş.Ltd.Şti. adlı işyerinde, 09.05.2002 – 19.01.2003 tarihleri arasında davalı A. İnş.Tah.Tic.Ltd.Şti"ne ait işyerinde, 20.01.2003 – 30.01.2004 tarihleri arasında davalı A. İnş.Tah.Tic.Ltd.Şti"ne ait işyerinde kesintisiz olarak çalıştığının tespitine ve bir kısım işçilik alacaklarının davalılar A İnş.Ltd.Şti. ve A. İnş.Tah.Tic.Ltd.Şti."nden müştereken ve müteselsilen davacıya ödenmesine, davacının davalı A. İnş. Taah. Tic. İth. İhr. Ltd. Şti. Yönünden açmış olduğu davanın husumet yokluğundan reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; şoför olarak çalıştığını beyan eden davacı adına 05.09.1990 tarihli ( ...6251 nolu işyeri ) A. İnş.Ltd.Şti. Tarafından, 23.06.2000 tarihli (... 9829 nolu işyeri ) A. İnş.Ltd.Şti. tarafından, 20.01.2003 tarihli ( ....1563 nolu işyeri ) A. İnş.Tah.Tic.Ltd.Şti. Tarafından ve 09.05.2002 tarihli ( ...8603nolu işyeri ) A. İnş.Tah.Tic.Ltd.Şti. işe giriş bildirgeleri bulunduğu, davacının A. İnş.Ltd.Şti. ve A. İnş.Tah.Tic.Ltd.Şti."nde geçen bir kısım çalışmalarının davalı Kurum"a bildirildiği, dönem bordroları dosya arasında olmasına rağmen mahkemece bordro tanıklarının dinlenilmediği, zabıta tarafından tespit edilen komşu işyeri tanıklarının ise davalı şirketleri bilmediklerini, ayrıca davacıyı da tanımadıklarını beyan ettikleri anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliğinin kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Uyuşmazlık, somut olayda fiili çalışma olgusunun yöntemince kanıtlanmış olup olmadığı, mahkemece bu yönde yapılan inceleme ve araştırmanın hükme yeterli bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda; bordro tanıkları dinlenilmeden, sadece tek bir davacı tanığının beyanı ile sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; davalı şirketlerin her ikisinin bordrolarından re"sen seçilecek kişileri bordro tanığı olarak dinlemek, bu kişilerden özellikle davacının çalışmalarının ne zaman hangi şirket bünyesinde geçtiğini, çalışmalarının kapsam ve mahiyetini sormak, tanık beyanları dikkate alınarak gerekli görülen diğer delilleri de toplayarak, davacının çalışmalarını hiçbir tereddüte mahal bırakmayacak şekilde ortaya koyarak varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 08.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.