Davacı ... Pat. Mad. ve Av Malz. Tic. ve San. Ltd. Şti. ile davalı ... arasındaki itirazın iptali davasına dair Kastamonu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nden verilen 27.12.2019 günlü ve 2019/263 Esas 2019/278 Karar sayılı hükmün onanması hakkında Dairemizce verilen 24.06.2021 günlü ve 2020/5624 Esas 2021/7182 Karar sayılı ilama karşı davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı ile aralarında 2008 yılından bu yana süregelen patlayıcı madde teminine ilişkin sözleşme ilişkisi bulunduğunu, sözleşmeye konu maddelerin davalıya teslim edildiğini ancak davalının bu satımdan doğan 54.103,82-TL borcu ödemediğini, bu miktarın tahsili için davalı aleyhine başlattığını, davalının icra takibine itirazı üzerine takibin durduğunu belirterek itirazın iptaline, takibin devamına ve %20’den az olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, arasında sözleşmesel ilişkinin olmadığını, borcunun bulunmadığını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (kapatılan) 13. Hukuk Dairesi’nin tarihli Esas ve Karar sayılı ilamıyla “...Dava konusu olay da hizmet alım sözleşmesinden kaynaklanan uyuşmazlık olduğundan, davalının tacir olmadığı, davanın Türk Ticaret Kanunu’nda düzenlenen mutlak ticari dava niteliğinde bulunmadığı gözetildiğinde davanın görüm ve çözüm yerinin Asliye Hukuk Mahkemesi olduğunun kabulü zorunludur. Bu itibarla eldeki davaya Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken Asliye Ticaret Mahkemesi sıfatıyla bakılarak işin esasına girilip, yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir...” gerekçesiyle bozulmuştur. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulü ile, davalının Kastamonu 3. İcra Müdürlüğü"nün 2014/3583 takip dosyasına vakii itirazının asıl alacak 54.103,82-TL üzerinden iptaline, takibin devamına, asıl alacak 54.103,82-TL"ye takip tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine, asıl alacağın % 20 si olan 10.820,76-TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiş, davalı tarafından temyiz edilen hüküm, Dairemizin 24.06.2021 günlü ve 2020/5624 Esas – 2021/7182 Karar sayılı ilamıyla davalının tüm temyiz itirazları reddedilerek onanmasına karar verilmiş; davalı bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1- Düzeltilmesi istenilen Yargıtay ilamında benimsenen mahkeme kararındaki gerekçelere göre, düzeltme dileğinde ileri sürülen sebepler HUMK’nun 440 ıncı maddesindeki yazılı hallerden hiç birisine uymadığından, davalının sair karar düzeltme isteminin reddi gerekir.
2-Davalının onama ilamında hükmedilen harca yönelik karar düzeltme istemi yönünden;
Kararı temyiz eden davalının Harçlar Kanunun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu halde onama harcından sorumlu tutulduğu bu kez yapılan incelemede anlaşıldığından davalının karar düzeltme isteminin kabulü ile dairemiz kararının onama harcı yönünden düzeltilmesine karar vermek gerekmiştir.
Açık hatalar, resen veya taraflardan birinin talebi üzerine düzeltilebilir. Buna göre, zuhulen yazıldığı anlaşılan harca ilişkin ifadenin karardan çıkarılmak suretiyle düzeltilmesi, HMK"nun 304 üncü maddesinin birinci fıkrası hükmü gereğidir.
3-Davalının mahkemece aleyhine hükmedilen harca yönelik karar düzeltme istemi yönünden;
Harç konusu kamu düzenine ilişkin olup yargı mercilerince res"en dikkate alınır ve yargı harcından muafiyet 492 sayılı Harçlar Kanunu ile kurum veya kuruluşlarla ilgili yasal mevzuata göre belirlenir. 492 sayılı Harçlar Kanunu 13. maddesinde harçtan muafiyet kapsamında olan işlemler sayılırken (j) bendinde Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun (1) ve (3) sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan muaf olduğu sayılmış olup, belirtilen Harçlar Kanunu (1) sayılı tarifede yargı harçları düzenlenmiştir.
Yukarıda açıklandığı üzere davalı kurum açık yasa hükmü gereği yargı harçlarından muaf olup, Mahkemece açıklanan bu düzenlemeye aykırı olarak, harcın davalıdan tahsiline karar verilmiş olması, usule aykırıdır.
Ne var ki, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün, HUMK"nun 438/7 maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
Bu itibarla da verilen kararın zuhulen onandığı, yeniden yapılan inceleme sonucunda anlaşıldığından, davalı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile, Dairemizin 24.06.2021 günlü ve 2020/5624 Esas – 2021/7182 Karar sayılı onama ilamının kaldırılmasına ve belirtilen gerekçeyle hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair karar düzeltme isteminin reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle Dairemizin 24.06.2021 günlü ve 2020/5624 Esas – 2021/7182 Karar sayılı onama ilamında yazılı olan "...3.695,85 TL harcın temyiz edenden davalıdan mahallinde alınmasına..." ve onama ilamının alt kısmında yer alan “Davalı: 3.695,85 TL Harç” ifadesinin çıkartılmasına ve yine davalı tarafın karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 24.06.2021 günlü ve 2020/5624 Esas – 2021/7182 Karar sayılı onama ilamının kaldırılmasına, gerekçeli kararın hüküm fıkrasının (5.) ve (8.) bendinin hükümden çıkartılarak yerine “Harçlar Kanunu gereğince alınması davalı taraf harçtan muaf olduğundan 20/01/2016 tarih ve 2016/10 sayılı Harç Tahsil müzekkeresi ile yazılan 2.632,90 TL harcın karar kesinleştiğinde ve istek halinde davalıya
iadesine ve yargılama sırasında davacı tarafça yapılan 1.091,95 TL peşin harç giderinin karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacıya iadesine” ifadesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 27/12/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.